ساعات خوش آن بود که با یار بسر شد

سلام. 

اول اول، این رو تقدیم می کنم به هر کی بوی آشنایی رو از وب نوپای من، حس می کنه:

باز هم دیر رسیدم از راه / اول خطبه نبودم من؛ آه 

تا بیابم جایی و بنشینم / خطبه آغاز نمود حضرت ماه 

لیک در سایت ها چه زود آمد / متن و صوت سخنان، ای والله... 

   فایل صوتی خطبه ی اول امام خامنه ای را از اینجا دانلود کنید.

متن و صوت خطبه ی عربی امروز امام خامنه ای را از اینجا دانلود کنید. 

 گزیده ای از آن کلام گوهربار که در گوش جانم طنین افکند(نقل به مضمون): 

 برماست تزکیه ی نفس و مقدم داشتن آن حتی بر تعلیم کتاب و حکمت؛ برماست پرداختن به اصول و پرهیز از بزرگنمایی فروع؛ برماست حفظ اتحاد و همدلی؛ بر ماست فریب وعده های دروغین دشمن را نخوردن؛ برماست تنبلی نکردن و کار جهادی کردن.

 *****

تحریم ها استعدادهایمان را شکوفا می کند؛ هیبت پوشالی غرب را در نظر ملت ها فرو خواهد ریخت؛ و بر عزت و قدرت ما در نظر کشورهای منطقه خواهد افزود. پس تحریممان کنید؛ تهدیدمان کنید: 

تحریمتان، به قصد ضربه به ماست؛ اما در واقع خدمت به ماست. 

تهدیدتان نشان از ضعف شماست؛ پس به نفع ماست.

 *****

ما در قضایای ضدیت با اسرائیل، دخالت کردیم.

اگر در امور بحرین، دخالت کرده بودیم، اوضاع در بحرین جور دیگری می شد.  

 *****

انتخابات، مصونیت کشور است. و حضور گسترده تر پای صندوق ها، بر اعتبار کشور می افزاید.

وقتی مقام مسئولی تصمیمی گرفت، همه تسلیم باشند؛ حتی اگر کسی به آن تصمیم معترض هم باشد.

رأی نیاورندگان، مراقب باشند همان کلاهی سرشان نرود که سر رأی نیاورندگان انتخابات سال88 رفت.

شود آیا، خدایا، که فجر با فرج مولا پایان پذیرد؟

دگر بگذشت شب از نیمه؛ اما

چشم من مشتاق و بیدار است.

دلم سرمست از عشق و

ز شوق دیدن ماه رخ معشوق، سرشار است.

و در سر، یک سره، رویای دیدار است.

سپاس، خدای را، هزاران بار؛ که بار دیگر نماز جمعه خواهیم گزارد به امامت امام عشق، و با اقتدا به اسوه ی صبر و ایثار، در این جمعه ی انتظار و در آغاز دهه ای که حکایت می کند از حماسه ی بهار...

و در این جمعه ها که سرد می آیند و خاموش می روند؛ آرزو دارم که خنکای بهار، گونه هامان را بنوازد و فجر امسال با آغاز فرج، پایان پذیرد. باشد که ربیع بهاری، بهار منتظران گردد.

اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج

اینگونه سروده است، عشق؛ از پس عشق

سلام . این پست رو گذاشتم ؛ هرچند تکراریه و هممون تو طی سال ها، بارها و بارها خوندیمش؛ اما امشب، این تکرار زیبا رو من هم با افتخار، تکرار کردم؛ هم بخاطر زیبایی مسحور کننده و سحر دونه دونه کلماتش، و هم به سفارش کسی که اگرچه نه تو دنیای مَجاز، ولی تو دنیای واقعی، انشالا تا آخر خط شهادت ، همراهمونه...

 پدر عشق، را که یادت هست، چه زیبا سروده بود...

 من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم

چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم

 فارغ از خود شدم و کوس انا الحق بزدم

همچو منصور خریدار سر دار شدم

 غم دلدار فکنده است بجانم شرری

که بجان آمدم و شهره ی بازار شدم

 در میخانه گشایید برویم شب و روز

که من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم

جامه ی زهد و ریا کندم و بر تن کردم

خرقه ی پیر خراباتی و هشیار شدم

 واعظ شهر که از پند خود آزارم داد

از دم رند می آلوده مددکار شدم

بگذارید که از بتکده یادی بکنم

من که با دست بت میکده بیدار شدم

و باز، یادت که هست، پسرش، آن جانشین خلف، در جوابش چه گفته بود...

 تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی

تو طبیب همه ای از چه تو بیمار شدی

تو که فارغ شده بودی ز همه کون و مکان

دار منصور بریدی همه تن دار شدی

عشق معشوق و غم دوست بزد بر تو شرر

ای که در قول و عمل شهره ی بازار شدی

مسجد و مدرسه را روح و روان بخشیدی

وه که بر مسجدیان نقطه ی پرگار شدی

 خرقه ی پیر خراباتی ما سیره ی توست

امّت از گفته ی دُر بار تو هشیار شدی

واعظ شهر همه عمر بزد لاف منی

دم عیسای مسیح از تو پدیدار شدی

یادی از ما بنما ای شده آسوده ز غم

ببریدی ز همه خلق و به حق یار شدی

 

پای درس رهبرمعظم انقلاب/خوارج

این ایمیل از طرف یکی از دوستان به دستم رسیده؛ چون خیلی زیبا بود و صد البته راهگشا در جریان شناسی و حزب شناسی، با شما به اشتراک می ذارمش. التماس دعا...

 پای درس رهبرمعظم انقلاب/خوارج:

درباره این خوارج، خیلی حساسم. در سابق، روی تاریخ و زندگی اینها، خیلی هم مطالعه کردم. در زبان معروف، خوارج را به مقدسهای متحجر تشبیه می‌کنند، اما اشتباه است.

لطفاً ادامه مطلب را بخوانید.

ای خار در چشم ستمگر و استخوان در گلوی بیدادگر،خدا قوت

 

سیــــــد علی خامنه ای دلبر دلم...

 سید علی خامنه ای حل مشکلم...

تو مصلای امام خمینی در دمشق(زینبیه)، بین نمازهاشون واسه سلامتی "امام خامنه ای" صلوات می فرستن!!! و ما اینجا تو کشور شیعه پرور و ولایت محور، هنوز که هنوزه، حتی جلو دوستای سبزی و زردی و مخملی مون، تازه بعد از اون همه فضاحت ها و رسوایی های رهبران منافقشون، جرأت نمی کنیم آقامون رو "امام" لقب بدیم. آه! آه از این همه انسان های رنگی ! آه از رنگ دورنگی! آه از سبز نفاق !  آخه به کی بگیم دردمون رو؟ دلا بسوز که سوز تو کارها بکند!!!

 به امید روزی که بتونیم راحت و با صدایی رسا تو گوش جهانیان، فریاد بزنیم در غیبت صاحب زمان(عج)، سید علی "امااااااااام" ماست.  تا کور شود هر آنکه نتواند دید...