شهیــــــــــــــــــد

... هفتاد دو سر بریده؟ وا بیدادا! ...

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مشارکت سیاسی» ثبت شده است

پیروز نهایی انتخابات: ایرانیان حماسه ساز


بسم الله الرحمن الرحیم

ایسنا نوشت:

رییس ستاد انتخابات استان تهران گفت: میزان مشارکت مردم استان تهران تا ساعت 14 ، بیشتر ازمیزان مشارکت مردم این استان در سال 88 در همین ساعت بوده است.

صفرعلی براتلو در استانداری تهران با بیان این مطلب، افزود:‌ با توجه به استقبال مردم استان تهران زمان انتخابات تمدید می‌شود و ما درخواست دو ساعت تمدید را داده‌ایم و ممکن است بازهم این زمان تمدید شود.

وی همچنین با اشاره به این‌که تا دو ساعت پیش دو و نیم میلیون تعرفه در استان تهران برای انتخابات ریاست جمهوری مصرف شده است، اظهار کرد: تا کنون در هیچ شعبه‌ای تعرفه‌ها به پایان نرسیده است و خللی در روند اخذ رای به وجود نیامده است.

براتلو افزود: پیش‌بینی من این است که درصد مشارکت در استان تهران حدود 70 درصد باشد.

رییس ستاد انتخابات استان تهران در ادامه با اشاره به این‌که من از بعضی شعب اخذ رای شهرستان‌های شمیرانات، رباط‌کریم، بهارستان و اسلام‌شهر دیدن کرده‌ام، خاطر نشان کرد: حماسه‌ای که مد نظر رهبری بود شکل گرفته است.

وی ادامه داد: در انتخابات 34 سال گذشته چنین ازدحامی را قبل از ظهر نداشتیم، قطعا طبق دوره‌های گذشته استقبال مردم از حالا به بعد بیشتر هم می‌شود.

وی در پایان با اشاره به این‌که حضور مردم دشمن شکن است، خاطر نشان کرد: نقش صدا و سیما در رسانه‌ها در ایجاد حماسه سیاسی بسیار ویژه و ارزنده است.

۲۴ خرداد ۹۲ ، ۲۰:۲۰ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

Previously in ... Iranian's Election

بسم الله الرحمن الرحیم


مشارکت سیاسی مردم ایران

در ده دوره ی پیشین انتخابات ریاست جمهوری:


خدا قوت می گوییم به این ملت عزیز همیشه در صحنه

و دستشان را می بوسیم...

×

×××

×××××

×××

×

منتخبین ملت در ده دوره ی گذشته ی ریاست جمهوری:


با کمی اغماض و به کار بستن انصاف بسیار ، آخری را هم تیک سبز می زنم؛ نظر شما چیست دوست من؟


بی صبرانه لحظه ها را می شمارم تا روز حماسه...

این ملت بصیر، همیشه مرا متحیر سطح بالای شعور خود کرده اند...

۲۲ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۷:۳۵ ۲۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

فرآیند انتخابات ریاست جمهوری در دنیا(3-انگلستان)

نظام انگلستان نظام پارلمانی است یعنی در آن پارلمان فصل‌الخطاب بوده، حرف اول و آخر را می‌زند، تصیمات مهم می‌گیرد و حرکت جامعه نیز توسط پارلمان هدایت می‌شود. پارلمانها یا در مسیر احزاب فعالیت می‌کنند و یا در خط نامزدهای انتخاباتی به صورت اصناف و اکثریت.

درانگلستان، مردم باید برای شرکت در انتخابات ثبت‌نام ‌کنند. هدف از این کار تعیین تعداد رأی دهندگان و فراهم کردن امکانات لازم برای تعیین تعداد حوزه‌های رأی‌گیری در مناطق مختلف و نیز جلوگیری از بروز تقلب‌های احتمالی است. همچنین از طریق ثبت نام برای رأی گیری، پیش از انتخابات مشخص می‌شود که چند درصد مردم واجد شرایط رأی دادن هستند و از این میان چند درصد رأی خواهند داد. در مرحله بعد حضور ثبت‌نام کنندگان در رأی‌گیری توسط مأموران کنترل می‌شود.

در واقع رأی دادن در انگلیس اجباری است. مردم باید مشارکت داشته باشند. اگر کسی در انتخابات شرکت نکند جریمه نقدی می‌شود.

البته هنوز کسانی هستند که علیرغم اجبار، در انتخابات شرکت نمی کنند!

در انتخابات انگلیس به طور کلی احزاب تعیین‌کننده هستند و می‌توان گفت که شرکت کنندگان به لیست احزاب رأی می‌دهند. رأی‌دهندگان به صورت منفرد به شخصی رأی نمی‌دهند. البته در برخی از مناطق نیز افراد می‌توانند نامزدها را به صورت منفرد انتخاب کنند اما معمولاً لیست رأی می‌آورد.

افراد مستقل کمتر می‌توانند بروز و حضور پیدا کنند. اگر انتخابات هم برگزار شود آنها باید خود را به یک حزب متصل کنند.

خوبی این سیستم در این خوب است چون دولت منتخب حزبی است که در مجلس پیروز شده و این یعنی حزب پیروز است که دولت تشکیل می‌دهد و نخست‌وزیر انتخاب می‌کند. بنابراین اعضای کابینه 25 نفری هم عضو حزب هستند و هم عضو پارلمان، بنابراین تصمیمات ساده‌تر اتخاذ می‌شود. به عبارت صریح‌‌تر مجلس در مقابل دولت قرار نمی‌گیرد، لذا از این لحاظ خوب است. اما یک اشکال وارد بر چنین سیستم هایی چون همیشه نظام دوحزبی حاکم است یا این حزب است یا آن حزب و تنوع کم است.

لازم به ذکر است که در انگلیس ، ملکه علیرغم ادعای تشریفاتی بودن نقش او، عملاً بر قوا حکمرانی می کند و تمامی اقدامات دولت به نام او انجام می شود.


آخرین آمار از مشارکت سیاسی مردم انگلستان در انتخابات پارلمانی:65.77٪
۲۲ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۶:۵۹ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

فرآیند انتخابات ریاست جمهوری در دنیا(2-فرانسه)

انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه بمنظور تعیین شخصی که ریاست جمهوری این کشور را برای یک دوره 5 ساله بر عهده خواهد داشت، برگزار می‌شود.

تا پیش از سال 2000 میلادی، انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه هر 7 سال یکبار برگزار می‌شد و پیروز انتخابات برای یک دوره 7 ساله ریاست جمهوری این کشور را در دست داشت.

"لوئی ناپلئون بناپارت" نخستین رئیس‌جمهور فرانسه بود که در سال 1848 به این سمت منصوب شد.

در جمهوری پنجم فرانسه و تا زمان بازنگری در قانون اساسی این کشور در 23 ژوئیه 2008، هیچگونه محددودیتی در تعداد دفعاتی که یک رئیس‌جمهور می‌توانست این سمت را بر عهده داشته باشد، وجود نداشت اما پس از بازبینی در قانون اساسی، طبق ماده 6 قانون مقرر شد که رئیس‌جمهور تنها می‌تواند برای یک دوره متوالی ریاست جمهوری خود را تمدید کند.

 

* نحوه برگزاری انتخابات

نحوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه در ماده‌های 6، 7 و 58 قانون اساسی فرانسه مشخص شده است.

چگونگی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فرانسه طبق قانون تشکل یافته 6 نوامبر 1962 تعیین شده و در بند دوم این قانون مفاد قانون انتخابات مشخص شده است.

از زمان برگزاری رفراندوم سال 1962، انتخابات ریاست جمهوری به طور مستقیم توسط آراء همگانی برگزار می‌شود.

چنانچه یک نامزد اکثریت مطلق آراء را در دور نخست انتخابات کسب کند، به عنوان رئیس‌جمهور برگزیده می‌شود اما اگر این اتفاق نیفتد، دور دوم انتخابات دو هفته پس از دور اول بین دو نامزدی که در دور نخست بیشترین آراء را کسب کرده‌اند، برگزار می‌شود و در آنجا نامزدی که بیشترین رأی را کسب کند، رئیس‌جمهور خواهد شد.

در عمل برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری همواره امری لازم و ضروری است و تاکنون مشاهده نشده که نامزدی در دور نخست انتخابات بیش از 50 درصد آراء را از آن خود کند.

بالاترین میزان آرائی که تاکنون در دور نخست انتخابات توسط یک نامزد کسب شده، 44 رأی بوده که در سال 1965 توسط "شارل دو گل" کسب شده است.

نتایج انتخابات توسط شورای قانون اساسی فرانسه که وظیفه نظارت بر تطابق انتخابات با قوانین را بر عهده دارد، اعلام می‌شود.

 

* رأی‌دهندگان

شرکت در انتخابات ریاست جمهوری برای تمامی رأی‌دهندگان انتخابات ملی یعنی تمام شهروندان آزاد است؛

- داشتن سن 18 سال تمام برای رأی‌دهندگان

- دارا بودن ملیت فرانسوی

- افرادی که از حقوق مدنی و سیاسی برخوردارند

- افرادی که در لیست انتخاباتی نام‌نویسی کرده‌اند

* کنترل صلاحیت

شورای قانون اساسی وظیفه نظارتی شامل دریافت پرونده ها، انتشار لیست نامزدها، نظارت بر تطابق روند انتخابات با قوانین و اعلام نتایج انتخابات را بر عهده دارد.

* نامزدها

شرایط شخصی که می‌خواهد خود را به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری فرانسه معرفی کند، به شرح زیر است:

- داشتن ملیت فرانسوی

- عدم محرومیت از حقوق مدنی در ارتباط با واجد شرایط بودن

- داشتن سن 18 سال تمام (تا سال 2011 سن تععین شده برای واجدین شرایط نامزدی 23 سال بود)

- ثبت‌نام در لیست انتخاباتی

- جمع‌آوری 500 امضاء معرفی [از شهرداران، نمایندگان و مقامات فرانسوی]

- ارائه گزارشی از اوضاع موروثی

* معرفی نامزدها

فردی که قصد نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه را دارد جز با معرفی خود از سوی حداقل 500 معرف به شورای قانون اساسی نمی‌تواند خود را جزئی از انتخابات ریاست جمهوری بداند.

 هدف اصلی این اقدام محدود کرددن شمار نامزدهاست

 

* رقابت‌ انتخاباتی رسمی

تأمین مالی

در فرانسه تأمین مالی زندگی سیاسی و فعالیت‌های انتخاباتی قانونمند است.

مقررات شامل دو بخش است: یکی بر درآمد و هزینه احزاب سیاسی و دیگری بر درآمد و هزینه مبارزات انتخاباتی.

بر اساس قانون فرانسه، کمک های مالی می تواند تا سقف 4600 یورو باشد و هر کمک بالاتر باید به صورت نقدی باشد. در سال 1995 دریافت کمک‌های مالی از شرکت‌های خصوصی ممنوع اعلام شد.

* رقابت‌های انتخاباتی

یک کمیسیون ملی متشکل از 5 عضوی که بر روند برگزاری انتخابات نظارت دارند، بر رقابت‌های انتخاباتی نظارت دارد. این کمیسیون به ویژه بر این موضوع نظارت دارد که تمامی نامزدها از سوی دولت تسهیلات مساوی برای تبلیغات و رقابت دریافت کنند.

در هر دو دور رقابت‌های انتخاباتی فرانسه، تمامی نامزد‌ها از زمان مشخص و برابری برای تبلیغ و ارائه برنامه‌های خود برخوردارند. این زمان پس از مشورت و رایزنی با نامزدها توسط شورای عالی سمعی و بصری تعیین می‌شود.

در دور نخست انتخابات این زمان حداقل 15 دقیقه و حداکثر 60 دقیقه است مگر اینکه دو نامزد در این خصوص با یکدیگر توافق کنند.

 

* انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در جمهوری پنجم

از آغاز جمهوری پنجم تاکنون، 8 دوره انتخابات ریاست جمهوری از طریق رأی دادن مستقیم عموم مردم در انتخابات و یک دوره به واسطه رأی غیرمستقیم در فرانسه برگزار شده است.


آمار مشارکت سیاسی مردم فرانسه در دو دوره ی اخیر انتخابات ریاست جمهوری:

2007: دور اول 84.6٪

2012: دور اول 79.5٪   دور دوم 80.34٪

(در کسب اطلاعات آماری منبع موثق تری از اطلاعات دانشنامه ی ویکی پدیا نیافتم؛ دوستان اگر منبع موثقی سراغ دارند برای آمار مشارکت در دوره های گذشته، اعلام بفرمایند.)

×××××××××

هنوز شیرینی مشارکت 85٪ ای به کامم تلخ نشده؛گرچه فتنه 88، تلخ بود...

امسال حماسه ای باشکوه تر از همیشه بر پا خواهیم کرد. توکلت علی الله...

۲۲ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۶:۵۴ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

فرآیند انتخابات ریاست جمهوری در دنیا(1-آمریکا)

 انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده هر چهار سال یک‌بار، در اولین سه‌شنبه بعد از اولین دوشنبۀ ماه نوامبر (یعنی بین دوم الی هشتم نوامبر) برگزار می‌شود.

در فرایند انتخاب ریاست جمهوری ایالات متحده، چهار مرحله از انتخابات با فواصل منظم برگزار می‌شود:

۱- انتخابات مقدماتی افرادی که بخواهند از طرف حزبی نامزد شوند، باید ابتدا در فرایند انتخابات درون حزبی آن حزب که بر طبق قوانین درونی آن حزب است، شرکت کنند. در این مرحله، اقدام به برگزاری انتخابات مقدماتی و یا تشکیل انجمن‌های حزبی می‌شود. فردی که در این مرحله موفق شود اکثریت آراء را کسب نماید، به عنوان نامزد آن حزب معرفی می‌شود. انتخابات مقدماتی و یا تشکیل انجمن‌های حزبی بر اساس قوانین ایالتی و توسط دولت محلی برگزار می‌شود. در برخی ایالت‌ها فقط انتخابات مقدماتی برگزار و در برخی دیگر فقط انجمن‌های حزبی تشکیل می‌شود (به استثنای ایالت میسوری که تلفیقی از این دو در آن اجرا می‌شود). انجمن‌های حزبی، کمیته‌های اختصاصی سران و اعضاء حزب هستند که به منظور انتخاب نامزد‌های انتخاباتی و نمایندگانی که باید در کنوانسیون‌های ملی حزب شرکت کنند، تشکیل می‌شوند.

۲- کنوانسیون‌های ملی برپایی کنوانسیون‌های ملی، دومین مرحله از انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده است. احزاب سیاسی در ایالات متحده ائتلافی از احزاب منطقه‌ای و ایالتی هستند که در بسیاری از مسائل به صورت خودمختار عمل می‌کنند و بعضاً در موضوعات اجتماعی و اقتصادی با توجه به شرایط هر ایالت، با یکدیگر اختلاف نظر پیدا می‌کنند. بنابراین در جریان انتخابات ریاست جمهوری، تشکیل کنوانسیون ملی برای اتخاذ روش‌های مشترک و معرفی نامزد رسمی حزب در انتخابات عمومی ضرورت می‌یابد. نمایندگان کنوانسیون ملی از طریق رأی‌گیری درون حزبی انتخاب می‌شوند و وظیفۀ آن‌ها معرفی رسمی نامزد حزب می‌باشد. فردی که در انتخابات مقدماتی یا از سوی انجمن‌های حزبی برگزیده شود، اغلب از سوی نمایندگان کنوانسیون ملی نیز معرفی خواهد شد. بدین ترتیب فرد برگزیده شدگان، رسماً به عنوان نامزد حزب خود، عملاً وارد رقابت‌های انتخاباتی در ایالات متحده می‌شود و این روند تا روز رأی گیری ادامه می‌یابد. معمولاً رئیس جمهوری که در کاخ سفید حضور دارد و می‌تواند طبق قوانین برای یک دورۀ چهار سالۀ دیگر نامزد ریاست جمهوری باشد، از شانس بیشتری در انتخابات مقدماتی و به ویژه در کنوانسیون‌های ملی برخوردار است. در این حالت نامزد حزب حاکم در کاخ سفید، به نسبت حزب رقیب در زمان انتخابات با تنش و اختلاف کمتری مواجه است. در حالیکه در حزب رقیب، تلاش برای معرفی نامزد رسمی از سوی جناح‌های مختلف حزب، گاهی به بروز اختلافات عمیق می‌انجامد.

۳- رقابت‌های انتخاباتی پس از اعلام رسمی نامزد حزب از سوی کنوانسیون‌های ملی، رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری آغاز می‌شود. در مدت شش تا هشت ماه بعد، تمام توجهات به سمت شعارها و تبلیغات نامزدها معطوف می‌شود. این نامزدها که اکنون از جانب تشکیلات حزب با تمام امکانات مالی، تبلیغاتی و رسانه‌ای پشتیبانی می‌شوند، با قدرت تمام وارد عرصۀ رقابت می‌شوند و در هر گوشه از کشور به سخنرانی و برگزاری گردهمایی‌های تبلیغاتی می‌پردازند. یکی از رخدادهای مهم این مرحله، معرفی معاون رئیس جمهور است. هر نامزدی موظف است تا چند ماه پیش از روز رأی گیری معاون خود را به مردم معرفی کند. پس از معرفی معاون، نامزد انتخابات ریاست جمهوری به همراه معاونش تبدیل به یک زوج انتخاباتی می‌شوند. طبق قانون اساسی معاون ریاست جمهوری آمریکا دو جایگاه مهم دارد که یکی ادارۀ مجلس سنا و دیگری جایگزین شدن رئیس جمهور در صورت بیماری، فوت یا استعفای او است.

۴- مجمع انتخاباتی مجمع انتخاباتی در حقیقت آخرین مرحله از روند طولانی و طاقت فرسای انتخابات ریاست جمهوری محسوب می‌شود. در این مرحله انتخاب رئیس جمهور توسط گروهی موسوم به انتخاب کنندگان صورت می‌گیرد. اگر چه اسم نامزدها در برگه‌های اخذ رأى نوشته می‌شود؛ اما مردم در عمل به طور مستقیم به رئیس جمهور و معاون او رأى نمى‌دهند.  به عبارت دیگر، مردم در روز انتخابات ، از یکسو به طور مستقیم به نامزد ریاست جمهوری و معاون وی رأی می‌دهند و از سوی دیگر اعضای مجمع انتخاباتی را به منظور تشکیل جلسۀ رسمی انتخاب رئیس جمهور برمی‌گزینند.


مفهوم و مکانیزم مجمعهای انتخاباتی طبق اصل ۲ قانون اساسی ایالات متحده، تعداد اعضای مجمع انتخاباتی در هر ایالت برابر است با تعداد نمایندگان آن ایالت در مجلس سنا و مجلس نمایندگان. جمع این افراد طبق قانون اساسی ۵۳۸ نفر تعیین شده است. برای انتخاب رئیس جمهور نیز اکثریت آرای اعضای مجمع نیاز است که حد نصاب آن ۲۷۰ رأی از مجموع ۵۳۸ رأی اعضای مجمع انتخاباتی است. گاهی اتفاق می‌افتد که رئیس جمهور منتخب بدون آنکه ۵۰ درصد آراء مردمی را کسب کرده باشد، تنها با اتکا به کسب حداقل ۲۷۰ رأیِ اعضای مجمع انتخاباتی، وارد کاخ سفید شود. این دسته از رؤسای جمهور آمریکا را اصطلاحاً «رئیس جمهور اقلیت » می‌نامند.

...

پیچیدگی سیستم مجمع‌های انتخاباتی هنگامی افزایش می‌یابد که هیچ یک از نامزدها موفق نشوند حداقل آرای مجمع انتخاباتی را کسب کنند. بر اساس قانون اساسی ایالات متحدۀ آمریکا، در چنین وضعیتی وظیفۀ انتخاب رئیس جمهور بر عهدۀ کنگره، مجلس نمایندگان و سنا گذاشته خواهد شد.

هر چند که اعضای مجمع انتخاباتی در رأی دادن خود آزادند؛ اما معمولاً این کاندیداها به نامزدی رأی می‌دهند که اکثریت رأی دهندگان ایالت آن‌ها، انتخاب آن نامزد را توقع دارند و به طور سنتی این افراد صرفاً به نامزدهای حزب خود رأی می‌دهند. در واقع با توجه به اینکه اعضای مجمع انتخاباتی توسط حزبی برگزیده می‌شود که بیشترین رأی را در ایالت خود به دست آورده است، کمتر اتفاق می‌افتد که این اعضاء آرایی به صندوق بیندازند که مغایر با انتظار حزب پیروز در انتخابات ایالتی باشد. بارها اتفاق افتاده است که اعضای مجمع‌های انتخاباتی ، به طور غیرمنتظره به نامزد حزب رقیب رأی داده باشند. معمولاً اعضای مجمع انتخاباتی در دادن رأی آزاد هستند، اما ایالت‌هایی نیز هستند که یکسری قوانین تنبیهی برای این دست از انتخاب کنندگان دارند که اصطلاحاً به آن‌ها انتخاب کنندگان بیوفا گفته میشود.

در انتخابات ایالات متحده، هر ایالت سبد رأی مجزایی دارد که میزان رأی در آن سبد، رأی تمامی اعضای انتخاب کنندگان را از یک ایالت تعیین می‌کند. با توجه به «اصل برنده همه چیز را می‌برد »، نامزدی که در یک ایالت موفق به کسب اکثریت آراء می‌شود، کل سهمیه آراء آن ایالت را از آن خود می‌کند.

در صورتی که هیچ کدام از نامزدها اکثریت لازم (۲۷۰ رأی انتخاب کنندگان) را کسب نکنند، رئیس جمهور از بین سه نفر آخر توسط مجلس نمایندگان و معاون رئیس جمهور از سوی سنا برگزیده می‌شود. در نتیجه، در ایالات متحده انتخابات بیش از آنکه در میان احزاب مختلف جریان داشته باشد، میان رقبای داخل یک حزب صورت می‌گیرد و تنها در آخرین مرحله و چند هفتۀ مانده به برپایی انتخابات عمومی، نامزدهای دو حزب رو در روی یکدیگر قرار می‌گیرند.

نظام انتخاباتی ایالات متحده بر مبنای مجمع انتخاباتی بنا نهاده شده است که در نفس خود، نوعی ترس از انتخاب مستقیم رئیس جمهور توسط مردم و مهار گرایش‌های زودگذر اجتماعی به وسیلۀ پختگی و تجربۀ اعضای مجمع انتخاباتی، نهفته است. مهم‌ترین ایراد در اینجا نقض حقوق اکثریت و رأی مردمی است. نقص‌های عمدۀ سیستم مجمع انتخاباتی عبارتند از:

- نقض حقوق اکثریت و رأی مردمی؛

- احتمال تغییر رأی اعضای مجمع انتخاباتی در روز رأی‌گیری؛

- احتمال به قدرت رسیدن رئیس جمهوری با رأی مردمی کمتر؛

- عدم امکان حضور نامزدی مستقل و خارج از دو حزب دموکرات یا جمهوری‌خواه؛

- کاهش انگیزه برای مشارکت عمومی در انتخابات




نگاهی به آمار مشارکت سیاسی مردم آمریکا در نه دوره ی انتخابات ریاست جمهوری:

سال ۱۹۸۰ میزان مشارکت ۵۲٫۶۰ درصد

سال ۱۹۸۴ میزان مشارکت ۵۳٫۱۱ درصد

سال ۱۹۸۸ میزان مشارکت ۵۰٫۱۱ درصد

سال ۱۹۹۲ میزان مشارکت ۵۵٫۱۰ درصد

سال ۱۹۹۶ میزان مشارکت ۴۹ درصد

سال ۲۰۰۰ میزان مشارکت ۵۱٫۲۱ درصد

سال ۲۰۰۴ میزان مشارکت ۵۶٫۶۹ درصد

سال ۲۰۰۸ میزان مشارکت ۵۸٫۲۰ درصد

سال 2012 میزان مشارکت کمتر از 50 درصد

۱۹ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۸:۳۸ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰