خنده ام گرفته؛ درست همونطور که آدم از سوتی یه مقام بلندپایه حکومتی تو یه موقعیت حساس، خندش می گیره و تا آخر عمرشم فراموشش نمیشه.

امروز خنده ام گرفته از ملت های کشورهای 5+1 و از سرانشون.
خنده ام گرفته از اونا که حکایت سرانشون شده حکایت همون هایی که اگر طبیب بودن، سر خود دوا نمودن! ولی حالا اومدن واسه ما تعیین تکلیف کردن!!!!
اونم واسه کی؟ واسه مایی که نام پرافتخار کشور و ملتمون دیگه تو دوردست ترین نقاط دنیا هم بین عامه ی مردمش دهن به دهن می چرخه. ما که دیگه هر اتفاق ریز و درشت تو مملکتمون حماسه ای و اسطوره ای شده واسه خودش. از حماسه ی مشارکت88درصدیمون بگیر تا افسانه های 9 دی؛ از راهپیماییای شورآفرین 22بهمنمون بگیر تا اسفندها و انتخابات مجلس ها و رکورد زنی ها تو سطح مشارکت اجتماعی.
بعد خب خنده داره دیگه؛ ما با این سابقه ی درخشان، با این مرام مشخص، با این پرچم 3 رنگ ایمان و صلح و دوستی که تو کل دنیا علم کردیم؛ نیگا، کیا اومدن واسه ما خط و نشون می کشن؟

آخه هیچ کی هم نیس بگه خب اصلاً شما رو سننه؟ خیلی توهم برتون داشته که صاحبخونه ی دنیا شدین نه؟
آهای صاحبخونه قبل از اینا! بیدار شین از خواب!
شما باشین یا نباشین چه فرقی به حال ما داره؟ ما که صلح آمیز داریم روز به روز دامنه پیشرفت های علمی مون رو گسترش می دیم؛ بدون ذره ای زیر بار منت شما رفتن.
حالا به حال شما خب آره، فرق داره؛ اگه همراهمون باشین واسه خودتون بهتره؛ کمکتون می کنیم بلکه از پس بحران های داخلی تون هم بر بیاین. داریم می بینیم خودتونو که بلانسبت از اون حیوون بارکش، بدجور تو گل موندین!
ولی همراهمونم نباشین خب خودتون رو محروم می کنین. به ما چه آسیبی می رسونین؟ که صدبرابر بدترش به خودتون نمی رسه؟

آخ خندم گرفته از ملت هاشون که چرا همچین نکات ساده ای رو نمی گیرن و ساکت موندن تا ما بلکه از حق اونام این وسط یه دفاعی بکنیم! ای بابا!
اینقدر ما رو به خنده نندازین!

یه کم به خودتون بیاین.

ما اگه این روزا مذاکرات با 5+1 رو تحمل می کنیم فقط بخاطر اینه که اساساً صلح جوییم. هر گروهی دنبال صلح باشه؛ خب بسم الله؛ ما همراهیم. اما وای به حال اونا که فقط دم از صلح بزنن و عملشون عکس شعاراشونو ثابت کنه؛ چون ما ابایی نداریم از خورد کردن استخوونای تموم جنگ طلبا اونم تازه با همین انگشتای سبابه مون!