بسم رب الشهداء و الصدیقین.

با سلام و درود خدمت امام راحل و شهدای گلگون کفن و رزمندگان جبهه حق علیه جبهه باطل و با سلام و درود به روح پاک آن پیرمرد 100 ساله همدانی که خیلی پیر بود و لحظاتی بعد از اینکه رای خودش را داد، به ملکوت اعلی پیوست، و با سلام و درود به آن پیرمردی که بابای «نادر» بود و آن هم آمد و در انتخابات شرکت کرد و معلوم شد تنها چیزی که ندارد «آلزایمر» است و دوست و دشمن را خوب می‌شناسد و «سیمین» دروغ می گفت، و با سلام و درود به مردم شهر شهیدپرور و حزب اللهی دماوند که آقای خاتمی آمد آنجا یواشکی رای دهد، چون که اگر در تهران می خواست رای بدهد، اون یکی داداشش که خیلی تند می رود، اجازه شرکت در انتخابات را به او نمی داد و آقای خاتمی که یواشکی در جمع دوستانش می گفت تقلب در انتخابات را قبول ندارد، حالا واضح تر از قبل، این حرف خود را تکرار کرد، تا خودش را از فیض حضور میلیونی ملت، محروم نکرده باشد، و با سلام و درود به آن دختر خانم مانتویی که در شبکه تهران، مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر یکی دیگه گفت و خیلی هم اتفاقا قشنگ گفت و دستش درد نکند، و با سلام و درود به مادر آرمیتا، مادر علیرضا و مادر 2 شهیدی که جمعه صبح در تلویزیون به خبرنگار صدا و سیما می‌گفت؛ پسرانم برای وظیفه خودشان رفتند، من هم برای وظیفه خودم آمده‌ام، و با سلام و درود به نایب امام زمان(عج)، حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای که «اشتلم» را در وصف تهدیدات دشمن خوب گفت و برگه رایش را از همه قشنگ تر و باکلاس تر در «صندوق رای 110» انداخت، و با سلام و درود به دولت محترم که امروز شنبه مدارس را تعطیل کرد و 27 اسفند و 28 اسفند را برای همه نیمه تعطیل کرد و این شاید جایزه دولت به ملت باشد، و با سلام و درود به رفتگران شهرداری که از فردا زحمت جمع‌کردن کاغذهای تبلیغاتی کاندیداها روی دوش شان است، و با سلام و درود به ملت همیشه در صحنه ایران که در یوم الله 9 دی، توی «باشگاه سراسری چهارشنبه» فتنه را در گور کردند و با یوم الله 12 اسفند، برایش مجلس ختم گرفتند.

اکنون که قلم در دست می گیرم، با نام و یاد خدا انشای خود را آغاز می کنم و فقط یک جمله می گویم:

ملت ایران! دم تان گرم...

(حسین قدیانی)