قشنگ ترین دعای همیشه ی عمرم

بسم الله الرحمن الرحیم



خدایا بفرست بر خفتگان در گور نشاط و سرور،
خدایا دارا کن هر ندارى را،  خدایا سیر کن هر گرسنه اى را،
خدایا بپوشان هر برهنه را، خدایا ادا کن قرض هر قرضدارى را،
خدایا بگشا اندوه هر غمزده را، خدایا به وطن بازگردان هر دور از وطنى را،
خدایا آزاد کن هر اسیرى را، خدایا اصلاح کن هر فسادى را از
کار مسلمین، خدایا درمان کن هر بیمارى را،
 خدایا ببند رخنه فقر ما را به وسیله دارائى خود، خدایا بدى حال ما را مبدل کن
بخوبى حال خودت، خدایا ادا کن از ما بدهیمان را و بى نیازمان کن از ندارى،
به راستى که تو بر هر چیز توانائى.

التماس دعای فرج

این نه فریاد قلم، که داد دل است

بسم الله الرحمن الرحیم

سوم مرداد، روز همبستگی با مسلمانان میانمار را به خاطر بسپاریم.

باشد که به پایان ببرند این هولوکاست واقعی را؛ شاید که رسانه های تماماً صهیونیستی، وجدان نداشته شان درد بگیرد و نشان بدهند وقایع را.

برخیز ، برخیز ای مسلمان! تا به کجا غفلت از هم کیشان؟

امروز روز قیام است علیه عاملین این هولوکاست:

خودسوزی ها در رژیم غاصب

بسم الله الرحمن الرحیم

فارس : کانال دهم تلویزیون رژیم صهیونیستی گزارش داد که یک اسرائیلی که در ارتش این رژیم دچار معلولیت شده و از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کرد صبح امروز در خیابان اللطف واقع در جنوب کرانه باختری اقدام به خودسوزی کرد.

بر اساس این گزارش این فرد 50 ساله در اعتراض به وضعیت نابسامان اقتصادی و بی‌عدالتی اجتماعی اقدام به خودسوزی کرده است.

بنابراین گزارش تیم‌های امداد سریعا در مکان حاضر شده و موفق شدند آتش را مهار کنند و این فرد نیز برای درمان به بیمارستان منتقل شد و وضعیت جسمی وی وخیم است.

تلویزیون رژیم صهیونیستی گزارش داد که ده‌ها اسرائیلی با اورژانس تماس گرفته و اعلام کردند که یک فرد معلول جسمی خود را آتش زده و تعدادی از اسرائیلی‌ها سعی کردند به وسیله آب آتش را خاموش کنند اما موفق نشدند

منابع پزشکی رژیم صهیونیستی نیز اعلام کردند که این فرد دچار 80 درصد سوختگی شده است و وضعیت جسمانی وی نیز وخیم است.

این در حالی است که دو روز پیش "موشه سلمون" که شنبه گذشته در تظاهرات اعتراض‌آمیز به بی‌عدالتی اجتماعی در تل‌آویو خود را آتش زده بود، در بیمارستان تسلیم مرگ شد.

خودسوزی سلمون باعث ایجاد شوکی در اسرائیل شد و این در حالی است که دست کم 4 اسرائیلی دیگر پس از وی سعی داشتند در اعتراض به اوضاع نابسامان اقتصادی و بی‌عدالتی اجتماعی خود را آتش بزنند.

در پی خودسوزی سلمون تظاهرات‌های زیادی در تعدادی از شهرهای سرزمین اشغالی در اعتراض به سیاست دولت رژیم صهیونیستی و اعلام همبستگی با سلمون برگزار شد.

---

حال و روز میانماری های مسلمان، گرفتار شده در آتش دنیاطلبی بودائیان، عجیب مرا یاد ماجرای اصحاب اخدود می انداخت، که جمعی از مومنان با سوختن می ساختند ولی از اعتقادشان دست بر نمی داشتند. و چه غریبانه آرزو می کردم که نفرین خدا، در آن ماجرا، هرچه زودتر، برای این از خدا بی خبران هم جاری شود.
که امروز دوباره شنیدم خبر سوختن دشمن را. آری، دنیاطلبان از درون هم خود سوزی می کنند.
این خود سوزی حیوانی در پاسخ آن مسلمان سوزی غیر انسانی!
تا نابودی اسرائیل، سلمون ها باید خود را آتش بزنند، مهاجرت های معکوس از سرزمین های اشغالی باید شدت بگیرد تا حباب کذب این رژیم غاصب، حتی از درون بترکد.
به امید آن که روزی از همین روزها، بشنویم اسرائیل را آب برده است.
که رفع این لکه ی ننگ از دامان بشریت، مقدمه ساز ظهور امام زمان(عج) خواهد بود.

برخیز ای مسلمان

بسم الله الرحمن الرحیم

سوم مرداد؛ روز جهانی همبستگی با مسلمانان میانمار

بسم الله الرحمن الرحیم

به گزارش خبرگزاری مهر، دفتر کمیسیون حقوق بشر اسلامی در لندن با اعلام این مطلب از نامگذاری روز سه شنبه بیست و چهارم جولای (سوم مرداد) به عنوان روز جهانی همبستگی با مسلمانان مظلوم میانمار خبر داد.

بر این اساس کمیته اقدام بین المللی برای توقف کشتار مسلمانان روهینگیا با انتشار بیانه ای خواستار تلاش برای بسیج افکار عمومی در راستای کمک به این مسلمانان شده است.

در این اقدام برای نخستین بار یک روز به نام یکی از مظلوم ترین اقلیت های جهان نامگذاری شده و توجه جامعه جهانی به وضعیت اسف بار مسلمانان میانمار که پس از استقلال از انگلیسی ها در سال 1984 تا کنون در بدترین شرایط به سر می برند، معطوف می شود.

در این روز سازمان های بین المللی بصورت یکصدا از دولت میانمار می خواهند به قتل عام و بدرفتاری با اقلیت مسلمان پایان دهد. این اقدام همچنین واکنشی جهانی به سکوت سازمان های به اصطلاح حقوق بشر در برابر فجایع شبه نظامیان بودایی علیه مسلمانان در میانمار است.

همچنین کمیته اقدام بین المللی برای توقف کشتار مسلمانان روهینگیا با ارسال نامه ای به تمامی دفاتر سازمان ملل در جهان از آنها خواسته در این روز توجه افکار عمومی را به فجایع میانمار جلب کنند. خواسته هایی که برای مطرح شدن توسط دفاتر سازمان ملل و گروههای مدافع حقوق بشر در این روز در نظر گرفته شده عبارت است از:

 

- توقف نسل کشی مسلمانان در میانمار

- دستگیری و مجازات عوامل و حامیان این جنایات

- توقف نژادپرستی و تنفر از اقلیت روهینگیا در میانمار

- توقف کشتار و خونریزی در مناطق ناآرام

- جلوگیری از اخراج اقلیت مسلمان از خاک میانمار

- به رسمیت شناخته شدن اقلیت روهینگیا به عنوان شهروندان این کشور

- لزوم مداخله سازمان ملل برای توقف نسل کشی در میانمار

- لزوم گشوده شدن مرزهای بنگلادش بر روی پناهجویان مسلمان

 

همچنین اقداماتی نظیر صدور بیانیه در اعلام همبستگی با مسلمانان میانمار، درخواست توقف درگیری قومی در این کشور، طرح مسئله میانمار در مجامع بین المللی توسط سازمان های دولتی و غیردولتی و نیز انتشار گسترده اخبار میانمار از جمله برنامه هایی است که برای این روز در نظر گرفته شده است.

هدف کشتار فجیع در میانمار از بین بردن اسلام است

بسم الله الرحمن الرحیم

به گزارش خبرگزاری مهر، متن بیانیه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به شرح ذیل است:

بی تردید هدف از این کشتارها، نسل کشی و از میان بردن نام اسلام از میانمار است؛ چه آنکه امروزه آوازه اسلام کشورهای مختلف جهان را فرا گرفته و امواج خروشان بیداری اسلامی، صحنه خاورمیانه و شمال آفریقا را دگرگون ساخته است؛ از این رو قدرت های استکباری می کوشند با تحریم عناصر تندروی کشورها، به سرکوب و نابودی مسلمانان بپردازند.

به راستی در دنیایی که فریاد حقوق بشر و آزادی بیان، گوش ها را کر کرده این گونه نسل کشی و مبارزه با آزادی دینی چه توجیهی دارد؟! گناه مسلمانانی که می خواهند صرفا به اعمال دینی خود بپردازند و از کمترین حد آزادی برخودار باشند، چیست؟ و نیز آیا وقت آن نیست که مجامع بین المللی و در راس آن شورای امنیت سازمان ملل متحد با این حوادث اسفناک مقابله کنند؟!

جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ضمن محکوم کردن کشتار فجیح مسلمانان مظلوم در کشور میانمار و ابراز همدردی با خانواده های داغدار آنان، از مجامع بین الملل می خواهد که با تدابیر لازم از وقوع چنین حوادث هولناک و تاسف بار جلوگیری به عمل آورند.

این روزها در کلام حضرت ماه

بسم الله الرحمن الرحیم

همزمان با اولین روز از ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن، محفل انس با قرآن، عصر شنبه در حضور حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی برگزار شد. در این محفل نورانی که سرشار از عطر و طراوت معنوی قرآن بود، قاریان، حافظان و اساتید قرآن، آیاتی از قرآن کریم را قرائت کردند و گروه‌های جمع‌خوانی نیز در فضیلت رمضان کریم، به مدح و ثنای پروردگار پرداختند.

به گزارش ایسنا، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سخنانی در این محفل قرآنی، داعیه‌ی جمهوری اسلامی ایران را برپایی تمدنی متکی بر معنویت ناشی از قرآن و هدایت الهی دانستند و با اشاره به استثمار انسان‌ها به‌وسیله تمدن غرب به‌عنوان تمدنی مبتنی بر مادیت و به دور از اخلاق و معنویت، تأکید کردند: نمونه‌ی بارز ادعاهای دروغین غرب درباره‌ی اخلاق و حقوق بشر، سکوت این مدعیان در قبال کشتار هزاران انسان مسلمان در میانمار است.

ایشان افزودند: تمدن غرب در طول قرن‌های گذشته نیز، هرجا که پا گذاشته است، جز فساد و استثمار انسان‌ها نتیجه‌ای نداشته است.

رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: عزت، رفاه، پیشرفت مادی و معنوی، اخلاق نیک و غلبه بر دشمنان، فقط از طریق عمل به معارف قرآنی به‌دست خواهد آمد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به بیداری ملت‌های اسلامی، افزودند: اگر ملت‌های اسلامی بتوانند تمدن مبتنی بر وحی الهی و معنویت و اخلاق را پایه‌گذاری کنند، بشر سعادتمند خواهد شد.

ایشان همچنین ترکیب عقل و عاطفه را در انس با قرآن بسیار سودمند خواندند و تأکید کردند: هنگامی که عقاید عقلانی قرآن با محبت عجین شود، زمینه‌ی عمل به قرآن فراهم و در نتیجه، توفیقات جامعه اسلامی روزافزون خواهد شد.

رهبر انقلاب اسلامی با اظهار خرسندی از گسترش نهضت انس با قرآن در کشور، بویژه در میان جوانان، بر لزوم تدبر و تأمل در مفاهیم قرآنی و عمل به آن تأکید کردند.

آه از این "انسان؟!؟!"

بسم الله الرحمن الرحیم

نمی دانم سوژه های خبری امشب را دنبال کردید یا نه؟ اما یک سوژه اش آتشم زد:
وقتی که حیوان، انسانی تر عمل می کند و انسان، حیوانی تر!

در اخبار نشان داد گنجشککی را که به هم نوعِ در قفس گیر کرده ی خود، غذا می داد!

و حصار قفس، محاصره ی مسلمانان میانمار را به یادم آورد و قلبم را لرزاند.

 حصاری از آتش به دور هم نوعان، آن هم به جرم خوب بودنشان، کشیده 
و به جرم انسان ماندن، به آتششان می کشند.

که در این ناکجاآباد یا باید در برابر حیوانیت، سر تسلیم فرود آوری یا
به زنده سوزی تن در دهی.

آه از این انسانی که قدر یک گنجشک هم غیرت ندارد.
نه! آه از انسان نه!
چه اینها فقط نام انسان را یدک می کشند.
و مرامشان مرام حیوانی است.
آه از حیوانِ فرو رفته در هیبت انسان!
نه! حیوانات هم مرا ببخشند.
آخر اینها حیوان هم نیستند گویا.
اینها از حیوان هم پست ترند و از جوجه گنجشککی بی غیرت تر.

اینان موجوداتی هستند که باید فقط به نام خودشان خوانده شوند و با مرام بی مرامی شان شناخته تا شاید شاید روزی دنیا به آن حد از شعور برسد که اینان، رسوای جهان باشند.

از نگاه امام روح الله(ره)

بسم الله الرحمن الرحیم

---

×)کمیته کمک رسانی به مسلمانان میانمار

ماه مبارک در جبهه های شهادت

بسم الله الرحمن الرحیم

حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی‌اکبر محمدی،نماینده ولی‌فقیه در لشکر 42 قدر اراک از خاطرات ماه رمضان در جبهه می‌گوید.

ربّنای لحظات افطار از پایان یک روزه خبر می‌داد، ربّنایی که تمام وجود رزمندگان مملو از حقانیت آن بود. بچه‌ها با اشتیاق فراوان برای نماز مغرب و عشاء وضو می‌گرفتند،ماشین توزیع غذا به همه چادرها سر می‌زد و افطاری را توزیع می‌کرد.

سادگی و صمیمیت در سفره افطار ما موج می‌زد و ما خوشحال از اینکه خدا توفیق روزه گرفتن را به ما هدیه داده بود سر سفره می‌نشستیم و بعد از خواندن دعا با نان و خرما افطار می‌کردیم.دعای توسل و زیارت عاشورا هم در این روزها حال و هوای دیگری داشت.

معنویتی که «السلام‌علیک یااباعبدالله» «زیارت عاشورا» و یا «وجیهَ عندالله اشفع‌لناعندالله» در توسل به سفره افطار و سحر ما هدیه می‌کرد، غیرقابل توصیف است و همین، بنیه معنوی و عدم غفلت از لحظات معنوی رزمندگان را از دیگران ممتاز کرده بود.

نمی‌توانم این لحظات را برای شما بیان کنم،در لشگر 28 سنندج بودم و قرار بود بعد از یک هفته به خانه برگردم اما جاذبه این ماه مرا در کردستان ماندگار کرد. ماه رمضان بهترین و زیباترین خاطرات را برای ما در سنگرها به ارمغان می‌آورد.

برکت دعا در کنار سنگرها، نماز روی زمین خاکی،سحری خوردن کنار آرپیچی و مسلسل،وضو با آب سرد،قنوت در دل شب،قیام روبروی آسمان بدون هیچ حجابی که تو را از دیدن وسعت‌ها بی‌نصیب کند،گریه بچه‌های عاشق در رکوع و همه چیز برای یک مهمانی خدا آماده بود.

---

فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، ماه خدا، هرچند نیاز به تبریک دوباره ندارد؛ همین آوردن اسمش بیان عرض تبریک است. اما باز هم عرضی دوباره: گوارای وجودتان باشد حلاوت 30 روز، عاشقانه با خدا.

این روزها، سحر که می شود، افطار که می شود، به حال دست های خالی آزاد، هم دعایی بکنید.

غروب دلگیر جمعه بگذشت و مهدی نیامد

بسم الله الرحمن الرحیم

هرچه گفتم یا مغیث الشیعه نشنیدم جوابی
هرچه گفتم یا معزّ الأولیاء مهدی نیامد



اللهم عجل لولیک الفرج

منجی حاضر است؛ فقط صدایش کن...

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام.
این حرفام رو عادی نخون.
حرفام رو فریادی بدون؛
اول بر سر خودم و بعد هم سر هر کسی که مسلمون کشی شیاطین، به دلش چنگ نمی اندازه.

نسل کشی مسلمانان غزه
کشتارهای فجیع گاه گاهی حتی تو همین کشورهای همسایه که غرب و شرق کشورمون نشستن
انفجارهای ناجوانمردانه تو سوریه و شهید از پی شهید
اوضاع دلخراش بحرین
اعتراضات رو به افزایش عربستانی ها با وجود سرکوب های شدید از طاغوتیان
زورگویی های شورای نظامی مصر

همه و همه کم بود؟

حالا میانمار هم که...
اصلاً طاقت نیوردم عکساشو ببینم
که عده ای فقط به جرم اینکه می گن "پروردگار ما الله است"
طاغوت به طرز فجیعی نسلشونو نابود می کنه.

ماه رمضون ماهیه که باید کمی هم از دنیای خودمون دربیایم. دنیامون رو لااقل تا دنیای همسایه هامون گسترش بدیم.
ما با تموم مسلمونای جهان هم آخه همسایه ایم. حالا شاید خونه هامون از هم فاصله داشته باشه، اما روحمون، قلبمون، مجاور هم هستش. اینطور نیس؟
انصافه که سفره افطارمون رنگین باشه؛
ولی بحرینی ها و میانماری ها و ... لب پرتگاه مرگ و زندگی وایساده باشن؟

انصافه فقط عکساشونو ببینیم و بر باعث و بانیش لعن بفرستیم؟
آخه مگه غیر از اینه که خدا حتی لعنش رو هم از طریق واسطه هاش بر قومی جاری می کنه.
فتنه ها رو هم به دست بنده هاش، هست که خاموش می کنه.

انصافه اینقدر ظلم دنیا رو فرا گرفته باشه و ما بچه شیعه ها، تنها فرقه ای که قسم خورده سر هر ظالمی فریاد بربیاره، و داد هر مظلومی رو از ظالم بگیره، الان، ما تو چنین شرایطی که هرجا نگاه می کنیم، بنای یه ظلم جدید داره پایه ریزی میشه، وقتشه که اینقدر ساکت باشیم؟

مگه غیر از اینه که باید اول نفس خودمون و بعد دنیا رو بیدار کنیم؟
که از این حیوانیت محض دربیاد و بفهمه روش بهتری هم برای زندگی کردن هست.
که بفهمه منجی هست؛ حی و حاضره؛ فقط باید صداش کرد.
همه باید همصدا بشن و بخوان تا بیاد و فریاد انا المهدی اش، انعکاس آه مستضعفینی باشه که خود قرآن وعده کرده وارثان زمین قرارشون میده.

همین و فعلاً هیچ

بسم الله الرحمن الرحیم

هیچ ننوشتیم از شعبان و دارد به سرعت برق و باد می گذرد.
البته این عمر است که می گذرد و ما را به سوی مرگ فرا می خواند.
دوستان هم ننوشتند آنچنان که باید؛ آخر این ماه، ماه پیامبر(ص) بود.

مناجاتی دارد این ماه، سوای تمام اعمال پر فضیلتی که برایش ذکر شده است، مناجاتی دارد سرشار از مضامین عرفانی. مناجات شعبانیه که آغازش صلوات است و تمنایی عاجزانه به درگاه خدا.
که خدای من، منم خواهنده ی تمام خوبی هایت. هرچند امروز، چون آینه ای شده ام، تمام نما از کارهای بد، از بدی ها، و تا توانسته ام در کوله ام ریختمشان؛ که نکند سبکبال بمانم!
اما تو سبکبارم کن.
آمده ام به تمنای تو.
که می دانم گنه کارتر از مرا هم نمی رانی.
که پیش تر در ماه رجب هم بارها خوانده ام و گفته ام که تو نه تنها نمی رانی که نپرسیده را هم، عطایش می کنی.

این مناجاتی است که خیلی برایم شیرین است زمزمه اش. هرچند آن چنان که باید با آن مأنوس نشده ام.
مناجاتی که ابتدایش تمنای گدایی است و انتهایش باز هم گدایی از خدا برای نور عرفان و تقوا، و باز هم صلوات.
و چه ذکر زیبایی است که مزین کرده جای جای این مناجات شیرین عارفانه را.
صلوات بر او که ماه، مزین به نام نامی ایشان است.

یادمان باشد فقط دو هفته به پایان این ماه عزیز باقی است.
و کاسه ی گدایی ما، هنوز خالی است.
نگاه کن. ای وای! چرا نفهمیدیم که تا اینجا کاسه را برعکس گرفته بودیم؟

باشد که این دو هفته را مغتنم بشمریم.
روزه قضا اگر می گیرید یا مستحبی به پیشواز ماهی مبارک تر از همه ی ماه ها می روید، سحر و افطار، یادتان باشد، کاسه های رزقتان را سر سفره برعکس نگذارید.
مناجات شعبانیه را اگر می خوانید، ما را هم زیاد دعا کنید.

یا علی

دیر نیست اگر بجنبیم

مصر، بحرین، عربستان، هر یک به گونه ای و سوریه به گونه ای دیگر، این روزها صحنه ی صف آرایی حق و باطل در برابر هم شده اند.

و چه زیبا تعبیر کرده اند امام خامنه ای! و این صف آرایی ها را از جنس بیداری اسلامی خواندند.

این که حکومتی ظلم ستیزی اش را باج نمی دهد. این یعنی روحیه ی مسلمانی.
این که ملتی هم کاسه بودن سران حکومتشان را با ارباب جور در جهان، برنمی تابند، و در راه اعتراض، سرکوب هم می شوند، اسیر هم می شوند، خون هم می دهند اما باز هم خیابان های اعتراض را ترک نمی گویند؛ این یعنی امتی بیدار شده با نوای روحبخش اسلام.

حالا یکی اسمش را بیداری انسانیت می گذارد، آن دیگری نام دیگری. اما حق، همان تعبیر امام خامنه ای، است؛ گویاترین تعبیر. چرا که اسلام آمده تا انسانیت خفته زیر خروارها خاک غفلت را بیدار کند. آمده تا انسان را از سقوط در دره ی نفس پرستی نجات بخش باشد. آری، کشتی نجات است اسلام و کشتیبان هم که مظلوم کربلاست. و این است راز غربت عاشورا و سرّ طولانی شدن عصر غیبت مولا(عج).

که مسافران، کشتیبان را در تلاطم امواج خروشان، لب تشنه شهید می کنند و دیگران این ظلم مسلّم را و سقوط انسان را به اعماق دریا که نه، به عمق لجنزاری بیکران، تنها و تنها به نظاره می نشینند.

و امروز قفل سکوت زبان را شکسته ایم.

و امروز، ایران و ایرانی آرام نمی گیرد.

به حکم کل یوم عاشورا، لحظه لحظه، عاشورا را در خاطرها زنده می سازد تا فطرت اسلامی انسان را بار دیگر با ندای هل من ناصر حسین(ع) زمانه، بیدار کند.
و باز به حکم کل ارض کربلا، فریاد مبارزان را در جبهه های حق علیه باطل، به گوش جهان می رساند و با عنایتی از سوی صاحب امر، به وسعت این کره ی خاکی، کربلایی دیگر می سازد.

کربلایی که این بار، به یاری حق، سر قاتلان حسین(ع) را بر سر نیزه ها خواهد دید و پرچم اسلام را به اهتزاز در آمده بر بلندای بام جهان.

دیر نیست تا آن روز، اگر و تنها اگر، کمی بجنبیم. که همه چیز مهیاست؛ جز قدری، قدرکی همت، همت مضاعف از سوی ما، برای جهادی که البته اصغرش هم بزرگ است.

---

بر اخبار مصر، مروری کوتاه داشتم که چه سخت، انقلاب کردند ولی حالا انحلال پارلمان و کارشکنی های نظامیان و آفت های پس از انقلاب. و این یعنی که مصر، حالا حالاها کار دارد تا حاکمیتی یکپارچه حقیقت جو و اسلام خواه، همانگونه که ملت انقلابی اش انتظار دارند، تشکیل دهد.
و به قصد مقایسه ای کوتاه، شنیده ها و خوانده هایم را از همان اوایل انقلاب خودمان، ایران، نیز مرور کردم. آن روزها که درایت نائب بر حق امام زمان(عج)، امام روح الله، بر بزرگترین مشکلات، به سادگی فائق می آمد؛ چقدر به خودم به عنوان یک ایرانی، بالیدم. و در درون، البته ترسیدم. که بخاطر همین یک هدیه ی بی منت الهی هم که شده، از من، آزاد آریایی تبار، انتظاری بسیار بیشتر از یک جوان مصری، بحرینی یا سوری خواهند داشت و در پیشگاه خدا، در برابر تنبلی های امروزم، بسیار بسیار بیشتر مورد سؤال خواهم بود.
سخن کوتاه کنم: التماس دعا برای بیش از پیش، به ثمر نشستن این موج بیداری اسلامی در منطقه.

از یاد رفته های واقعی واقعی

بسم الله الرحمن الرحیم

همین الآن تو وبلاگ دوستان، اخباری از جانباز شیمیایی خوندم که بهمم ریخت. بدون هیچ توضیح اضافه تری، فقط گوشه هایی از متن رو میذارم(اصلش تو وبلاگ ختم دسته جمعی قرآنه).

آیا گمان کردید که (به حال خود) رها می شوید در حالى که هنوز کسانى که از شما جهاد کردند، و غیر از خدا و رسولش و مؤمنان را محرم اسرار خویش انتخاب ننمودند، (از دیگران) مشخص نشده‏ اند؟! (باید آزمون شوید؛ و صفوف از هم جدا گردد؛) و خداوند به آنچه عمل مى ‏کنید، آگاه است (سوره توبه ایه  16)

با خبر شدم جانبازی به اسم آقای احمد اعتدالی در تبریز به علت مشکلات طاقت فرسای زندگی و نبود هیچ گونه حمایتی دست به خودکشی زده است.از آنجای که هیچ انسانی حتی هیچ موجود دو پایی  نمیتواند نسبت به این قضیه بی تفاوت باشد و نمیخواهد مصداق چنین آیه ای باشد
و همچون کسانى نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشى‏» گرفتار کرد، آنها فاسقانند. (آیه 19 سوره حشر)
با یکی از دوستانم در مشهد تماس گرفتم (مرتضی ملائکه09156586795) و از او خواهش کردم که صحت و سقم قضیه را پیگیری کند. ایشان بعد از پیگیری صحت قضیه را تایید کردند و این ایمیل را برای من فرستادند:
موضوع پیگیری کردم بچه های تبریز رفتن خونشون چون بچه شماله اونجا آشنا نداره روحیه اش ضعیف شده اما به بچه ها وصلش کردم با دومیلیون فعلا از اضطرار در میاد وبه وضعیت زرد منتقل میشه حاجی موضوع صحت داره وآدم مورد تایید هم هست حاجی یا علی مدد.
خیلی دردناک حتی از دردناک هم دردناک تر و شاید هیچ واژه ای تحمل حمل این واقعیت را نداشته باشد که جامعه ای ، انسانی را که اعضای بدن خویش را برای آنان نثار کرده است اینگونه در بوته فراموشی بگذارد.
تا اینجا که ما از این قضیه خبری نداشتیم شاید می توانستیم بگوییم عذری نداشتیم ولی حجت بر همه ما تمام است.
عده ای از دوستان در تلاش هستند که ایشان را به مشهد منتقل کنند و کارهای درمانی را در مشهد شروع کنند و نزدیک به 700 هزار تومان قبل از این ایمیل جمع شده است.
آنچه که واضح است حداقل برای درمان از وضعیت اضطرار به وضعیت زرد حداقل 2 میلیون تومان نیاز است جدا از اینکه در حال حاضر ایشان فاقد توانایی برای کار کردن هستند و ناتوان برای تامیین هزینه زندگی برای خود و خانواده خود.

لذا از دوستان چه ایران و چه خارج از کشور که ذره ای احساس دین به این بزرگواران می کنند میتوانند با شماره های زیر تماس بگیرند یا برای اطلاع بیشتر میتوانید با این ایمیل در تماس باشید[e-mail]
آقای غلام دلشاد 09171178412 و 09394654128
آقای مرتضی ملائکه 09156586795

---

پی نوشت: توجه ما به فرزندان جان بر کف امام روح الله، تازه شاید مرهمی باشد بر جراحت های جسمی و روحی ایشان. کاش پیش از دل شکسته شدنشان، کاش پیش از آنکه اوضاع، اینقدر و حتی شدیدتر دردناک شود، جویای احوالشان باشیم. کاش بی توجهی مان را ریشه ای درمان کنیم، نه آنکه دوباره جراحتی سرباز کند و ما دوباره در پی تسکینی برای همان جراحت باشیم. کااااااااش...

خواستم دستش را ببوسم

جمعیت را کنار می زد و به پیش می رفت.

اسلحه بر دوش، مصمم،
گویی که آماده باش برای جبهه های نبرد، محکم و استوار، گام برمی داشت.
صبرش، ستودنی بود.
و راست قامتی اش آن هم درست پس از خاکسپاری آخرین شهیدش، مثال زدنی.
حقا که امام راحل، زیبا در وصف ایشان فرمود: خواستم دستش را ببوسم.

جمعیت را کنار می زد و به پیش می رفت؛ همچنان اسلحه بر دوش.
روبروی امام امتش که قرار گرفت، گویا آرام گرفت.
لب به سخن گشود:
اماما، سومین شهیدم را، آخرین شهیدم را هم الآن، روحش را به صاحبش، به خدایش و جسمش را به دست سرد خاک سپردم.
این بار، خودم عازم جبهه ی جهادم.
خواستم بگویی برایم امامم، آیا من، دین خود را به دینم ادا کرده ام؟

راوی، به اینجا که رسید، صدایش لرزان شد و دل ما را به هراس انداخت.
آری!
باید اینگونه تقوا داشت که حتی اگر تمام اولادت را در راه خدا دادی و خودت هم به جهاد رفتی، باز، دلت آرام نگیرد. شاید هنوز کم کاری کرده ای. باید که امامت رضایت دهد تا قلبت به آرامش برسد.

باز هم این فریاد تکراری را تکرار می کنم. شاید خودم زودتر از شما آن را بشنوم:
چه بیگانه ایم ما با تقوا!

اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج

جمعه ای دیگر، به سرآمد؛

اما،

دلبر، این بار هم، ز کرم به دل، برنیامد.

آخر این جان، که آیینه ی جمال جانان، نیست؛

تا یار، در آدینه ی انتظار،

از در دلبری درآید.

و تن دلدادگان را خاک دیار خود گرداند.

در این غربت تنهایی،

دیگر نباید خواند:

"دل، خلوت خاص دلبر آمد."

زبان چه دارد که به تو بگوید؟

هیچ وقت در این کشور در طول سال‌هاى گذشته، از دوران جوانى و نوجوانى ما به یاد نداریم که در ماه رمضان، در مساجد کشور یا در مسجد گوهرشاد مشهد، مردم بیایند اعتکاف بکنند. در ایام‌البیض سه روزِ متعارف ماه رجب یا ماه شعبان، ما تعداد معدودى در قم دیده بودیم که اعتکاف مى‌کردند؛ آن هم غالباً طلبه‌ها. در غیر آن معمول نبود. امروز در ایام اعتکاف، دانشگاه‌ها و مساجد و سرتاسر کشور و مساجد جامع، مملو از معتکفین است؛ علاوه‌ى بر آن، در دهه‌ى آخر ماه رمضان، جمعیت عظیمى مشغول اعتکاف بودند. چه کسانى؟ پیرمردها؟ پیرزن‌ها؟ نه، همین جوان‌ها، جوان‌ترین‌ها. این دیگر در دنیا نظیر ندارد. این نسل جوان امروز ماست. امروز گرایش به دین و ارزش‌هاى انقلابى، وجه غالب جامعه است.

بیانات امام خامنه ای مد ظلّه در دیدار با مردم گرمسار 21/8/1385

سلام.
اعتکافی در پیش است و چند روزی اصلاً نیستم.
یادتان هستم و دعاگویتان، چه بخواهید چه نخواهید.
یادم باشید و دعایم کنید که این را شدید از شما می خواهم.

راستی این روزها حال شما چگونه است؟
من که دوگانه ام عجیب.
اشتیاقم برای هرچه زودتر، رسیدن روز پدر و بزرگداشتن سالروز ولادت پدرمان، امیر مؤمنان، کتمان نکردنی است اما از دیگر سو، بغضم از آرام و مطمئن سفر کردن معشوق پدر، نیز، تمام نشدنی.
او دلش آرام، قلبش مطمئن، روحش شاد و ضمیرش امیدوار به فضل خدا.
من و پدر، ولی هنوز پس از این همه سال، گریان و سرگردان، چشممان دوخته به آسمان، شاید که از زمین بکندمان.

بهت است سر منشأ این بغض همیشگی مان. التماس دعای خاصه داریم از شما؛ باید که بهتمان به محبت آسمان ها گره بخورد تا زمین گیر نشویم.

برای فرج که دعا کردید، برای اُسرا که دعا کردید، دوستانتان را که دعا کردید، ما را نیز، خیلی دعایمان کنید.


پیشاپیش

تبریکات ویژه عرض می کنیم خدمتتان،
 
برای ولادت او که اسلام با ولایتش اسلام شد،

و بی ولایتش، دینی ابتر ماند،

 امام علی(ع) 

 

و

تسلیتی برخاسته از عمق جان نیم سوخته مان

 عرض داریم

در رحلت جانسوز او که بر رگ روحمان،

سرنشتر عشق زد،

امام خمینی(ره).
و این هم ساده ترین تبریک دنیا برای ساده ترین پدر دوست داشتنی دنیا، بابا عباس خودم:

زبان چه دارد که به تو بگوید؟

هیچ.

جز تبریکی ساده که

پدرم، ولی نعمتم، روزت مبارک.

دعا برای ظهور و آزادی اسرا با قرائت دعای ام داوود در روز 15 رجب

 بسم الله الرحمن الرحیم 

یَا بَنِیَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ یُوسُفَ وَأَخِیهِ وَلا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْئَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ (یوسف- 87)

ای پسرانم! بروید و از یوسف وبرادرش جستجو کنید و از رحمت خدا مایوس نشوید که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس مى‏شوند!

این کسانی که محبوب ما هستند، محبوب ملت ما هستند این معلولین را، این اسرا را این تمام کسانی که در آنجا دربند هستند همه اینها را خداوند انشاءالله آزاد کند و ما را به وظیفه خودمان آشنا کند. و به اسرای ما سلامت عنایت کن و هر چه زودتر این بزرگان اسلام و افتخار آفرینان کشور اسلامی ایران را به میهن اسلامی شان باز گردان.(صحیفه امام،ج 18، ص149)

غریب به  30 سال است که از اسارت چهار فدایی اسلام و میهن اسلامی مان به دست دژخیمان رژیم صهیونیستی می گذرد.
سردار رشید اسلام حاج احمد متوسلیان، سید محسن موسوی کاردار و دیپلمات سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت،  کاظم اخوان و تقی رستگار مقدم چهار عزیزی که در زمان هجوم اشغالگرانه رژیم اشغالگر قدس به لبنان و محاصره بیروت بنا به وظیفه اسلامی و انسانی خود و برای یاری مردم و شیعیان ستمدیده لبنان عازم بیروت شدند و از آن زمان یعنی تیر ماه 1361 که اتفاقا مصادف با ماه مبارک رمضان نیز بود تا کنون در شکنجه گاههای رژیم صهیونیستی به سر می برند.

داوود برادر رضایی امام صادق (علیه السلام) بود و از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه السلام) که به دست منصور عباسی سالها در زندان متحمل شکنجه واسارت بود. مادر داوود به نزد امام صادق (علیه السلام) رفت وو از ایشان چاره جویی کرد و امام صادق(علیه السلام) این اعمال را به او آموخت . روز 15 رجب پس از انجام اعمال مادر داوود پیامبر (صلی الله علیه واله ) را در خواب دید که به او بشارت ازادی پسرش را میدهند. پس از ان به اندازه طی مسیر زندان تا منزل؛زمان گذشت و داوود به نزد مادرش باز گشت. این دعا برای ازادی اسرا از دست مستکبرین به مردم اموزش داده شده است.

همچنین  در سالگرد ربوده شدن ستاره ها بر خود لازم دانستیم تا همراه با گروهی از یاران و دوستان ارزشی و فعال که در این زمینه سالها قبول زحمت پیگیری و دادخواهی برای آزادی این عزیزان نموده اند بار دیگر حرکتی هرچند جزئی انجام دهیم . لذا در بحث فضای سایبر که این روزها نفوذ و قدرت رسانه ای خاصی برای پیگیری خواسته ها را دارد جنبش و حرکت سایبری رآغاز کرده و با هماهنگی دوستان و همراهان همیشگی وبلاگستان و رسانه های ارزشی این طرح را نیز که فریاد آزادی و حق خواهی   ماست را در فضا به اجرا گذاریم.

بدین منظور و در این روزهای پر برکت ماه رجب علی الخصوص ایام البیض که جملگی به اعتکاف مینشینیم  و اعمال ام داوود بجا می آوریم بیایید همه با هم دست نیایش بلند کنیم برای ظهور منجی عالم بشریت امام مهدی (عجل الله فرجه)و آزادی اسرای مان خصوصا آنها که در دست رزیم منحوس اسرائیل گرفتارند و البته برای پیروزی هر چه سریعتر برادران و خواهران مسلمانمان در اقصی نقاط جهان که این روزها تعداد زیادی شهید میدهند و برای استقرار و پیروزی اسلام عزیز و رجعت ستارگان آسمان مجاهده و قهرمانی ظرفی از دعای خالصانه پر کنیم.

از تمامی همراهان و عزیزان فعال و غیرتمند و افسران و سربازان جنگ نرم ولایتمدار خواستاریم با نشر و نصب بیانیه و بنر در سایتهاو وبلاگها و شبکه های اجتماعی، طرح عظیم و مشترک دعا برای ظهور و آزادی اسرا با قرائت دعای ام داوود در روز 15 رجب را اطلاع رسانی کنید.

اجرکم عندالله تعالی 

نوشته شده توسط :جبهه وبلاگی غدیر

شیعه شدن عبدالرحمن اصفهانی

در اصفهان مردی می زیست از شیعیان، هم عصر امام هادی(ع)، به نام عبدالرحمن. از او دلیل گرویدنش به تشیع را پرسیدند و چنین حکایت کرد:

من مردی فقیر اما باجرئت بودم. اهل اصفهان برای تظلم مرا نزد متوکل فرستادند. روزی متوکل در خانه اش، امر به احضار علی بن محمدبن الرضا، کرد. از آن مرد پرسیدم که کیست؟
گفتند از علویون است و امامش می خوانند. ممکن است متوکل به قصد قتل او، احضارش کرده باشد.
من برجای ماندم تا این مرد را ببینم. ناگهان شخصی سوار بر اسب پیدا شد و مردم به احترامش، در راست و چپ صف کشیدند.
محبتی از او بر دلم جاری شد و برایش دعا می کردم تا خدا شرّ متوکل را از او دفع کند.
آن جناب، بی آنکه به چیزی جز یال اسب خود بنگرد از میان مردم گذشت و به من رسید. آنگاه رو به من گفت: خدا دعایت را مستجاب و عمرت را طولانی و مال و اولادت را بسیار گرداند.
من لرزیدم و افتادم. چون دوستانم احوالم را پرسیدند گفتم: خیر است.
به اصفهان که بازگشتم خداوند مال بسیار و ده اولاد به من عطا فرمود و عمرم از هفتاد سال تجاوز کرده است و من قائلم به امامت کسی که از دلم خبر داد و دعایش در حقم مستجاب شد.

برگرفته از کتاب منتهی الآمال

و افسوس که حکمت در طبع فاسد، اثر نخواهد کرد.