فردا، دوباره همه می آییم...

بسم الله الرحمن الرحیم

کوتاه و ساده می نویسم در وصف این جشن بزرگ و باشکوه...

دهه ی فجر، مبارک...

امشب،

غریو

الـلّـــــــه اکــــــــبر 

شوری دوباره در ایران به راه خواهد انداخت...

دشمنان کور چشم،

امشب، به گوش باشند...

امروز، حضور همه ی ما، حماسه ی نوینی خواهد ساخت

امروز، بیست و دومین روز از ماه بهمن؛ حماسه ای با نیروی ایمان و عشق به وطن.

امروز، روز حضوری پرشور؛ در شکر این نعمت بزرگ الهی: انفجار نور.

دل ها، همه در تب و تاب؛ در شکوه بخشی به گرامیداشت فجر انقلاب.

***

همه ی ما در هرکجای ایران، به نشان اطاعت از اماممان،

می رویم تا در روز خدا، و به عشق روح خدا،

در راهپیمایی شرکت کنیم و عزت و اقتدار خود را به رخ مستکبران جهان بکشیم.

التماس دعا

این صدای صحرا نیست؛ این صدای تمام ایران است

این واقعیت را بپذیر که هر قصه سرانجام در نقطه ای به پایان می رسد و این واقعیت را هم که اگر قصه ای تمام نشود ، قصه ای تازه آغاز نمی شود . و من و تو در تمام عمر در اندیشه قصه های نو بودیم و آغازهای نو ... مارال ! تمام شدن مساله ای نیست ، چگونه تمام شدن ، مساله ی ماست . 

(اقتباس از آتش بدون دود؛ خطاب شهید آلنی به همسر انقلابیش، مارال) 

امشب اگر چه نباید می بودم؛ اگرچه نمی خواستم بیایم؛ اما هوس صحرا نگذاشت و نمی گذارد.
امشب دلم عجیب با صحراست. در این اتاقک محقر، بوی صحرا را می شنوم از خنکای این شب شاید تاریک اما با تابش مهتاب عشق، روشن.
امشب شاید انعکاس ناله های آرتا و فریاد مارال است؛ شاید برق نگاه آیناز است؛ و شاید یاد دوباره از شهید آلنی، که بیقرارم کرده است.
شاید بگویی آن فقط یک داستان بود و اسم ها هم تزئینی! اما نه دوست خوبم؛ اسم ها حتی اگر واقعیت نداشته باشند؛ نمادند.
آلنی، آیناز، مارال و آرتا، بوده اند؛ یا بهتر است بگویم آلنی ها، آرتاها و مارال ها بوده اند در همیشه ی تاریخ صحرا، در میان قوم دلیر ترکمن. همه شان در صحرا رشد کرده، با غم صحرا گریسته و در شادی اش پایکوبی کرده اند؛ و در زورآزمایی های مکرّر، با درخت خرافات زمانه ی خود، استوارتر شده اند؛ آن سان، که مرد و زنشان، مردانه در برابر زور و ظلم زمانه ایستاده اند، می ایستند و خواهند ایستاد.
امشب دلم عجیب، مظلومیت آلنی را فریاد می کند.
درونم چون غربت صحرا، بغض است بر روی بغض، اشک است کز چشم دل می جوشد اگر چه از دیده، چون سیل، نمی خروشد.

فردا رویش درخت بالنده ی انقلاب، این یادگار عزیز خون شهیدان را جشن می گیریم. فردا روز پیروزی رشادت مردان خداست؛ مردانی که شاید از جنس زن هم بوده اند؛ اما آنجا که دشمن، آهنگ اماته ی حق می کند؛ دیگر، جنس مهم نیست؛ رنگ و نژاد، عقیده و سلیقه، مهم نیست؛ مرد و زن، دوشادوش هم، حماسه ای از نبرد حق و باطل را تاریخی می سازند. و فردا، روز انجام است. روز مرگ باطل، روز احقاق حق. فردا روز تمام ایران است. فردا روز صحراست. روز تبریز است. روز ورامین. روز قم، یزد و همدان؛ فردا روز جای جای ایران است.

کمی از صحرا گفتم؛ اگرچه نه حق مطلب را؛ که جسارت است به قلم خود مجال دهم تا دفتر مشق امشبش را با بیان ناقصی از آن شکوه وصف نشدنی سیاه کند. فریاد من، حتی آه ناچیزی نخواهد بود تا دودی باشد بر آن آتش بدون دود. باری، بهرحال، بی انصافی است نامی از خطه ی ترکمن آوردن و یاد دلاورمردانشان را پاس داشتن اما یاد نکردن از بزرگان مبارزه در خطه ی شمال، این آسمانیان جنگل نشین اما دریادل.

خدایت بیامرزد میرزا کوچک خان؛ نمی دانم چرا باید کوچک خان صدایت کنیم؛ تو از همه ی ما بزرگ تری و نامت شاید فلسفه ی تواضع توست. نمی دانم. چون از تو بیش از این نمی دانم که بزرگی بودی و بزرگیت از جنگل های شمال هم فراتر رفت و شهادتت، اجری درخور بود برای این بزرگی ات. خوشا به سعادتت و ما راهم دعا کن.

باز هم صحرا، اما، نمی دانم از صفای آن بنویسم یا از فردا و انقلاب ایران در دل های انقلابی شقایق هایش؟ ببخش اگر فقط از صحرا می نویسم؛ این، برای من، تنها نمادی است از عشق به ایران عزیز؛ عشق ورزی با حق و سنگر گرفتن زیر لوای ولایت.

صحرا برای من، یعنی هر جا که خانه، خانه اش، چادر، چادرش، عشق را به اشارتی، دریافت تا در دل ها، نیز صحرا، صحرا، انقلاب به پا کنند. آنجا که شقایق، شقایق، مردان رشید داشت و زنان شیردل، با دل هایی دریا، دریا، بزرگ؛ که در آنها اختلافات من و تویی، اختلافات قومی، قبیله ای و حتی بزرگتر از آن از اختلافات مذهبی، بسان کاهی بود در پای کوهی.

همدلی، رساترین فریاد شب و روز صحراست؛ هیچ تفاوت ندارد مسلمان و شیعه باشی یا نه، حتی ترکمنی و از خاندان های با اصالت چون آق اویلر باشی یا نه. بار سنگین این رسالت، در مبارزات حق گرایانه شان بر ضد رژیم ستم شاهی، مساوی بر دوش همگان، تقسیم خواهد شد. همدلی، شعار شور انگیز صحراست؛ و ان شاء الله ماندگارترین شعار تمام ایران، باقی خواهد ماند تا سحر که فجر انقلاب را به فرج مولایمان پیوند بزنند.

اللّهم عجّل لولیّک الفرج

من از هگمتانه و از ارگ بم...

اول از همدانی های افتخار آفرین می گم:

به گزارش خبرگزاری مهر، "سید قاسم بلوری"،مدیر اسناد و کتابخانه ملی منطقه غرب کشور در همدان گفت: در دهه فجر سال جاری عکس ها و اسناد منتشر نشده از روزهای انقلاب و حضور مردم همیشه در صحنه همدان در روزهای خون و قیام در قالب 10 برنامه فرهنگی، هنری و مردمی در معرض دید عموم قرار داده شده است.
وی با بیان اینکه رویکرد امسال این مدیریت، اجرای برنامه های مشترک با دیگر سازمان ها و نهادها است،گفت: برگزاری نمایشگاه عکس و اسناد انقلابی در محل ساختمان مدیریت، برگزاری نمایشگاه عکس در مجتمع فرهنگی - هنری شهید آوینی همدان و پخش تصاویر حضور مردم انقلابی همدان در سال های انقلاب از تلویزیون های شهری از برنامه های این اداره در دهه فجر است.
وی پخش ویژه برنامه روزهای انقلاب با نگاهی به عکس ها و اسناد آن روزها در شبکه استانی همدان و در برنامه شب غربی را از دیگر برنامه ها عنوان کرد.
بلوری برگزاری نمایشگاه خیابانی در میدان امام خمینی و خیابان پاسداران همدان، نمایش عکس های انقلابی مردم همدان در غرفه مربوط به استان همدان در جریان راهپیمایی روز 22 بهمن در تهران با همکاری سپاه همدان و همکاری با سایر سازمان ها و دستگاه ها برای برگزاری هر چه بهتر برنامه های دهه فجر سال جاری در استان همدان را از دیگر برنامه های در حال اجرا از سوی این مدیریت دانست.
همچنین "مجید فروتن"، معاون فرهنگی هنری فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان نیز از برگزاری نمایشگاه عکس های انقلاب 57 همدان برای نخستین بار در نگارخانه زنگنه مجتمع فرهنگی سینمایی آوینی همدان خبر داد.
وی گفت:در این نمایشگاه 33 قطعه عکس از حماسه مردم همدان در روزهای انقلاب اسلامی 57 به نمایش گذاشته شده است.
این عکس ها توسط مردم استان همدان در روزهای پیروزی انقلاب اسلامی گرفته شده و به سازمان اسناد ملی اهدا شده و برای نخستین انتشار یافته است.
این نمایشگاه تا 22 بهمن ماه در نگارخانه زنگنه مجتمع فرهنگی و سینمایی آوینی همدان برپا است.
همچنین به نقل از خبرگزاری شبستان، جعفر روشن‌سرشت، مسئول امور فرهنگی کمیته امداد امام خمینی (ره) همدان از برگزاری جشن انقلاب ویژه جوانان پیرو ولایت در 9 شهرستان با مشارکت 700 نفر از جوانان و 2 هزار خانواده خبر داد.
وی اظهار داشت:
مسابقه مقاله نویسی با عنوان انقلاب اسلامی، بررسی جایگاه خانواده، برگزاری همایش دانشجویی و فراخوان مقاله برای 500 نفر از دیگر برنامه‌های دهه فجر است. عطر افشانی گلزار شهدا، دیدار جوانان پیرو ولایت امداد با خانواده‌های شهدا، حضور گسترده خانواده‌ها و جوانان در راهپیمایی 22 بهمن از برنامه‌های مهم امور فرهنگی کمیته امداد امام خمینی (ره) است.
گفتنی است "حسن مظاهری"، معاون تربیت بدنی و پرورشی آموزش و پرورش همدان، نیز روز یکشنبه(16بهمن1390) در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: سرود 1357 نفره همسرایان فجر 22 بهمن با حضور دانش آموزان پسر دوره راهنمایی در همدان اجرا می شود. این برنامه همزمان با سراسر کشور در همدان و برخی از شهرستان های استان اجرا می شود
وی از برگزاری مسابقات ورزشی ، قرآنی ، پرسش مهر و فرهنگی و هنری در ایام الله دهه فجر برای دانش آموزان خبر داد و اضافه کرد: امسال برای اولین بار مسابقه ویژه "نامه نویسی" با عنوان نامه های آسمانی به دانشمند هسته ای "مصطفی احمدی روشن" طراحی شده است که دانش آموزان دل نوشته های خود را خطاب به این شهید بزرگوار ارایه می دهند.
وی اظهار داشت: افتتاح حداقل 30 نمازخانه در سطح استان ، توزیع سه هزار و 500 جلد کتاب اهدایی به مناطق و شهرستان ها ، برگزاری مسابقه بزرگ نقاشی همگانی به طول یک کیلومتر بین دانش آموزان و نوجوانان و نواختن زنگ انقلاب از دیگر برنامه های آموزش و پرورش در دهه فجر است.

حالا نوبتی هم باشه نوبت کرمانیای خونگرم و مهمون نواز و همیشه دست و دلبازه:

مهدی صدفی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: در حال حاضر تمام برنامه ریزی های لازم برای برگزاری هر چه باشکوهتر جشن های دهه فجر در کرمان در انجام شده است.
وی ایام الله دهه فجر را یکی از ماندگارترین و پرافتخارترین مقاطع تاریخی ایران دانست و گفت: معرفی ابعاد شخصیتی مقام معظم رهبری برای آحاد جامعه بسیار ضروری است.
وی همچنین بر لزوم تبیین دلایل شکل گیری انقلاب برای نسل جوان تاکید کرد و تصریح کرد: ذکر دلاوریها و فداکاری های مردم ولایتمدار ایران در آن مقطع از انقلاب اسلامی ایران باعث می شود که جوانان ضمن اشنایی بیشتر با انقلاب بیش ار پیش قدردان این نعمت الهی باشند.
رئیس ستاد دهه فجر استان کرمان تصریح کرد: سه هزار برنامه درقالب برنامه های علمی، فرهنگی، هنری، آموزشی، نمایشگاهی، مراسم ، ورزشی و قرآنی توسط 26 کمیته تخصصی، دو هزار و 500 ستاد روستایی و عشایری و 500 تشکل مردمی در استان کرمان برگزار می شود.
این مسئول گفت: مردم با حضور حداکثری در راهپیمایی 22 بهمن و همچنین مشارکت در برگزاری جشن های این دهه به دشمنان نظام و انقلاب مانند همیشه ولایتمداری خود را ثابت می کنند.
وی همچنین با اشاره به سخنان رهبر معظم انقلاب در خطبه های نماز جمعه این هفته تهران تصریح کرد: سابقه همه ملت ایران و آحاد مختلف مردم است تا با حضور خود در راهپیمایی 22 بهمن یک بار دیگر با آرمان های حضرت امام (ره) و رهبر معظم انقلاب حضرت خامنه ای (دامت برکاته) تجدید میثاق کنند. صدفی در بخشی دیگر از سخنان خود به اهمیت برگزاری با کیفیت برنامه های دهه فجر تأکید کرد و اظهار داشت : راهپیمایی 22 بهمن رأس ساعت 30/9 صبح  از چهرراه طالقانی آغاز و تجمع پایانی در میدان عاشورا خواهد بود و در این مراسم آیت الله سید احمد خاتمی نماینده مردم استان کرمان در مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه موقت تهران سخنرانی خواهد کرد.
وی قرائت قرآن، سرود جمهوری اسلامی، همخوانی 1357 نفری دانش آموزان، ضرب همزمان 33 مرشد به طور همزمان، توزیع 33 کیک به مناسبت سی و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را از جمله دیگر برنامه های راهپیمایی 22 بهمن امسال ذکر کرد و گفت: در روز 22 بهمن از ساعت 30/8 صبح از سوی پایگاه امام علی (ع) کرمان برنامه های متنوعی در چهار راه طالقانی برگزار می شود.

پریشان نوشتم من از هر کجا!

سلام. اول اول اول، لازمه که ذوق و شوقمو کتمان نکنم و فریاد بزنم که عیدمون مبارک. فردا ولادت پیامبر اکرم(ص) هستش و امام جعفر صادق(ع). دو نور آسمونی که میان روی زمین؛ انگار که خورشیدی در دل شب؛ تا یه کم زمینیای زمین گیر و خاک آلود رو آسمونی و افلاکی کنن. حالا بماند که شب زده ها ناسپاس تر از این حرفا بودن و مث همیشه، قصد جون خورشید رو کردن تا نکنه یه وقت نورش چشما رو بزنه و خواب آلوده ها رو بیدار کنه. بماند. نمی خوام دوباره روضه بخونم.

فقط خدا کنه به شکرانه ی حال و هوای این روزامون، دو رکعت نماز شکر بخونیم و شده حتی دو دقیقه با اخلاص از خدا بخوایم تموم اسلام گرایان واقعی رو تو هرکجای دنیا، تو همین بهار پیروز عالم بکنه. پس دست به دعا برداریم برای سلامتی و پیروزی انقلابیون مسلمون تو هرکجای دنیا؛ خصوصاً واسه بحرین و بحرینی ها.

شور و حال عجیبی رو حتی تو فضای مجازی احساس می کنم. انگار این فقط در و دیوار شهر  نیس که آذین بندی شده و به استقبال جشن شکوهمند پیروزی حقیقت اسلام بر خط بطلان کفر و استبداد، رفته. حتی انگار این فقط دل هامون نیستن که به تب و تاب افتادن و روزشماری می کنن تا اون لحظه ی همیشه تاریخی از راه برسه و مشت ها بار دیگه گره کرده و هماهنگ بالا برن و جان ها و زبان ها همصدا شعارهایی رو فریاد بزنن که غریوش 33 ساله تو گوش همه ی ما پیچیده. همه پر از شعور، پر از یک شور انقلابی 33 ساله با همون شعارها و با همون اصول، همدل و همراه شدن؛ و چشم انتظارن واسه فرارسیدن روز حماسه، 22 بهمن.

به سفارش دوستی، دوباره به سایت همه ی ما سر زدم و حس و حال عجیبی بهم دست داد. ترجمان شور و حال خودم رو تو اون سایت دیدم. واقعاً چقدر این اسم برازنده اس واسه چنین سایت انقلابی: همه ی ما. شوری که این روزا تموم وجودمون رو فراگرفته؛ تو دونه دونه مطالبی که اونجا کار شده؛ تو دونه دونه اش، میشه حس کرد. و حس همراهی تازه آغاز میشه. همراه که باشی دیگه حتی مهم نیست با کدوم اعتقاد و مال کدوم شهری. همه ی ما یعنی حتی اون اقلیت های مذهبی که همیشه حضور حماسی و گسترده شون تو تموم عرصه های سیاسی و اجتماعی و... مایه ی افتخار ایران عزیزمون بوده. همه ی ما یعنی حتی اون جوون غیور ترک زبون آذربایجانی، اون بسیجی لر دلاور، اون آزاد اندیش اصفهانی و این حقیر تهرانی. همه ی ما ترجمان همراهی همه ی ایرانیان است. شاید هم همه ی جهانیان؛ چرا که شهید ادواردو آنیلی یادم داد: روح حق طلبی و ظلم ستیزی مرز جغرافیایی نمی شناسه.

الآن هم می خوام درسی رو که آموختم پس بدم:
از اصالتم اندکی خواهم نوشت؛ اصالتی که متأسفانه، زیاد از آن چیزی نمی دانم؛ من از هگمتانه، من از ارگ بم، آمدم. موقت، در این شهر، ساکن شدم.
انشالا تو پست بعدی کمی از برنامه های همدانیای عزیز و کرمانیای خوش مرام رو که واسه هرچه باشکوه تر برگزار کردن جشن پیروزی انقلاب تدارک دیدن، براتون میذارم.

واپسین نفس های دژخیمان در روزهای 20و 21 بهمن 1357

 

حمله ی نیروهای گارد به پادگان نیروی هوایی تهران از سوی مردم که روح خدا زنده و بیدارشان کرده بود، بی پاسخ نماند. جنگ خیابانی از 10 شب با اجتماع مردم و با هدایت امام (ره) که از متفرق شدنشان باز نگاهشان می داشتند؛ آغاز شد. نیمه های شب، مأموران حکومت نظامی با رگبار مسلسل، درصدد ایجاد رعب در دل جمعیت به خشم آمده از ظلم، برآمده و با حمله به این دلاوران، 152 نفر را دستگیر کردند. و فصلی جدید بر پایان خودشان را به دست خود آغاز کردند و عزم ملت، بر پایان بخشیدن به حکومت ظلم و سلاح زور و تزویر، استوارتر شد.

فردا، صحنه ی همدلی هاست. همراهی مردم با انقلابیون از نیروهای مسلح، نوید برتری اسلام را بر استکبار جهانی، به گوش جان جهانیان رساند و این گلبانگ عشق است که در تمام ایران طنین افکنده است.
درگیری ها شدت یافته است؛ کار بالا گرفته است؛ و لحظه به لحظه، عزم انقلابیون استوارتر و پوشال هیبت حکومت غیر قانونی، بیشتر فرو می ریزد.
شمار شهدا رو به فزونی است. آنقدر بر تعداد مجروحین هر لحظه افزوده می گردد که دیگر نمی توان آنها را به شماره درآورد.
بر ساعات حکومت نظامی افزوده می گردد؛ که بازهم درایت امام(ره) گویا پیام هدایتگر آن یگانه خورشید پشت ابر می شود که حکومت نظامی را خلاف شرع می داند تا رشادت مردم، در این لحظات تاریخ ساز، بی نتیجه نماند. رژیم در تدارک کوتای نظامی است و دستورالعملش، دستگیری رهبران نهضت است؛ و این خود دلیلی آشکار بردرماندگی بیش از پیش آن در برابر موج خروشان مردمی است که قلب هایشان پیش تر از خودشان انقلاب کرده اند و اکنون تنها در جستجوی پاسخی مناسب به این انقلاب درونی خویشتن خویشند.
کلانتری ها، یکی پس از دیگری سقوط می کنند. سنگرهای خیابانی تجلی گاه شور انقلابی اند. سنگرداران، همین مردم مسلح شده با همراهی افراد نیروی هوایی هستند که قلب هایشان از دست هایشان مسلح تر است؛ چرا که یک قبضه سلاح، کجا و عشق به حضرت ماه، کجا.

یک روز تا پیروزی نهایی باقی است؛ این روزها، نور است که بر نور می تابد و فقط یک روز دیگر باقی مانده است تا انفجاری از نور، از سرزمین سلمان، تمام دنیا را به لرزه درآورد.

روزشمار انقلاب: 18 و 19 بهمن 1357

چکیده ای از رویدادهای ۱۸ بهمن ۱۳۵۷ به نقل از http://www.irdc.ir

دراین روز، امام خمینی(ره) در جمع روحانیون شهر اهواز، ادامه ی نهضت را یک تکلیف عنوان کردند.
از دیگر رویدادهای این روز می توان به موارد زیر اشاره نمود:
گروهها و اقشار مختلف مردم، از جمله دانشگاهیان، از دولت موقت مهندس بازرگان پشتیبانی و حمایت کردند.
روحانیون و مردم زنجان و بخش‌های تابعه در یک راهپیمایی بی‌سابقه پنجاه هزار نفری، حمایت قاطع خود ار از امام خمینی و نخست وزیر منصوب او اعلام داشتند. در این اجتماع، حجت‌الاسلام ابوالفضل شکوری به نمایندگی از مردم و روحانیت، قطعنامه سی ماده‌ای را مبنی بر: 1ـ انحلال رژیم شاهنشاهی . 2ـ انحلال مجلسین و دولت بختیار . 3ـ مشروعیت دولت مهندس بازرگان، قرائت کرد و مورد تأیید قرار گرفت.
رادیو لندن و رادیو مسکو: صدها تن از افسران سابق، از جمله چند تن از امرای ارتش که به علت مخالفت شاه از ارتش اخراج شده‌اند، پشتیبانی خود را از آیت‌الله خمینی اعلام کردند.
فرماندار نظامی تهران به این دلیل که مردم به مقررات حکومت نظامی اهمیت نمی‌دهند، ساعات منع عبور و مرور را کاهش داد.
سرهنگ شکوری، رییس آجودانی ستاد لشکر شصت و چهار رضائیه، به هنگام رفتن به پادگان، ترور شد.
یک تبعه آمریکا که در اصفهان راننده‌ای را مضروب کرده بود، توسط محکمه شرعی مردم، پس از پرداخت دیه، آزاد شد. لازم به تذکر است که طبق قانون کاپیتولاسیون، محاکم ایران حق محاکمه هیچ یک از افراد تبعه آمریکا را ندارند. تشکیل این دادگاه مردمی نشانه قوت یافتن روز افزون مردم مسلمان است.

چکیده ای از رویدادهای ۱۹ بهمن ۱۳۵۷ (روز نیروی هوایی ارتش) به نقل از http://www.irdc.ir

از شکننده‌ترین ضربات بر پیکر رژیم شاهنشاهی، حرکت شجاعانه پرسنل نیروی هوایی ارتش در 19 بهمن 1357 بود که بحق می‌توان آن را از ایام الله نامید. در این روز، نظامیان متعهد نیروی هوایی، با حضور در اقامتگاه رهبر بزرگ انقلاب اسلامی در مدرسه رفاه و بیعت با حضرت امام، سندی از افتخار، حماسه، رشادت و ایمان را در برگ‌های زرین انقلاب اسلامی به ثبت رسانیدند. امام خمینی در روز 19 بهمن 57 در جمع پرسنل نیروهای هوایی فرمودند: «در درود بر شما سربازان امام عصر سلام الله علیه، همانطور که فریاد زدید، تاکنون در خدمت طاغوت بودید، طاغوتی که همه هستی ما را ساقط کرد، طاغوتی که ما را برده خارجی‌ها کرد و از امروز در خدمت امام عصر سلام الله علیه و در خدمت قرآن کریم هستید.» تصویر بیعت پرسنل نیروی هوایی ارتش به هنگام بیعت و سلام نظامی در مقابل امام خمینی که در روزنامه‌های فردای آن روز چاپ شد، دژخیمان رژیم را بیش از پیش ناامید نموده تا جایی که برخی از آنان با ناامیدی به تکذیب روی آوردند. از سوی دیگر، چنین رویداد خجسته ای امواج خروشان انقلابی مردم را فزون تر کرد.
امام خمینی طی نطق کوتاهی که از شکبه تلویزیونی کارکنان اعتصابی رادیو و تلویزیون بطور مستقیم پخش می‌شد ضمن آرزوی موفقیت برای کارکنان رسانه‌های گروهی گفتند: دستگاه‌هایی در این قسمت بوده و هست که بایستی در خدمت مردم می‌بودند. ولی رژیم غاصب از آنها در راه هدف‌های نامشروع استفاده کرده است.
خانواده افسران بازداشتی نیروی هوایی، همچنان با ادامه تحصن، تهدید به اعتصاب غذا کردند.
مهندس شریف امامی که از طرف دادستانی ممنوع‌الخروج شده بود، از کشور گریخت.
گروه منصورون، ترور رییس گارد دانشگاه جندی شاپور اهواز را به عهده گرفت.

 

17 بهمن 1357

گزیده ای از سخنرانی های امام روح الله(ره) :

1- در حضور پرسنل نیروی دریایی: شما تا حالا در خدمت طاغوت بودید . متأسفانه این جمعیتی که باید به ایران خدمت بکنند و یک ایران صحیح برای ما بسازند درخدمت کسی بودند که جدیت برای انهدام این مملکت داشت. ما پنجاه سال بود مبتلا بودیم به حکومت رضاخان  و محمد رضا خان ، که در این پنجاه سال دوم خیانت خیلی زیادتر شده از آن پنجاه سال اول .
 اینها خراب کردند و رفتند ، و حالا باید بسازیم . اینها آن کاری که کردند قبرستانهای ما را خوب آباد کردند! جوانهای ما را همه زیر خاک کردند و رفتند . ما حالا باید بنشینیم و بسازیم و همه دست به هم بدهیم . اینهایی که در ارتشند و پاکدامنند  ارتش را بسازند ؛ آنهایی که بیرونند ؛ در اداراتند و پاکانند ، ادارات را درست کنند .
ان شاء الله خدا همه تان را حفظ کند. موفق باشید ، مؤید باشید ان شاءالله.

2- در حضور صادر کنندگان خشکبار و دانه های کشاورزی:

توضیحات

سلام. کوتاه، یه نکته ای رو توضیح بدم؛ این پست هایی که تا 22 بهمن انشالا هر روز می ذارم؛ صرفاً بازگویی یه سری وقایعه از سال 57؛ شاید کمی همراه با تحلیل باشه؛ اما هیچ قضاوتی از سمت حقیر راجع به اشخاصی که توش اسمشون میاد صورت نمی گیره.

فقط دارم چکیده ای از وقایع اون روزا رو اینجا یه بار دیگه بازگو می کنم؛ دقیقاً مشابه کاری که خیلی از سایتای دیگه تحت همین عناوین روز شمار انقلاب و ... انجام می دن.

التماس دعا

16 بهمن 1357؛ به روایت کیهان و اطلاعات

در چهارمین روز اقامت امام خمینی در ایران، هزاران نفر از مردم تهران و شهرستان‌ها به محل اقامت ایشان هجوم آوردند. سرتاسر خیابان‌های ایران، ژاله، مجلس و سرچشمه از جمعتی که برای دیدار امام خمینی آمده بود موج می‌زد. تعداد زنان در این روز چشم‌گیرتر از روزهای قبل بود؛ اگرچه ساعت دیدار زنان از 2 تا 5 بعدازظهر اعلام شده بود، اما آنان قبل و بعد از این ساعت نیز در پشت درهای اقامتگاه اجتماع می‌کردند. به علت همین تجمع گسترده، ساعت 6 این روز یک بار دیگر درهای مدرسه‌ی علوی به روی زنان باز شد و گروه‌های وسیعی به درون محوطه راه یافتند.

جیمز بیل آیت‌الله خمینی را مجاهدی دانشمند توصیف نمود که عالی‌ترین مدارج تحصیلی سنتی را طی کرده و از محبوبیت شگفت‌انگیزی در جامعه‌ی ایران و شیعیان نقاط دیگر جهان، برخوردار است. او بیان داشت:
«آیت‌الله خمینی در جست‌وجوی هیچ مقام رسمی (دنیوی) برای خود نیست. او تنها تلاش و مجاهدت می‌کند تا وطن خویش را نجات دهد و از انحطاط رهایی بخشد و مردمی باتقوا به‌وجود آورد و به همین دلیل احساس من این است که دولت آمریکا باید با او همکاری نزدیک داشته باشد تا نظراتش را که ده‌ها سال برای آنها مبارزه‌ی خستگی‌ناپذیر کرده است، جامه‌ی عمل بپوشاند.»

همچنین در این روز هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه‌ی پیشین آمریکا که از صهیونیست‌های مشهور است، اظهار کرد که از آن بیم دارد حوادث ایران به سایر کشورهای دوست آمریکا سرایت کند و همه را غرق در انقلاب سازد. او گناه این انقلاب‌ها را از دیدگاه خود متوجه هدف توخالی، دفاع از حقوق بشر، دانست که در آن زمان یکی از مبانی سیاست خارجی آمریکا بود.

روز شمار انقلاب اسلامی ایران

پس از آن همه اقتدار و آن ورود غرورآفرین؛ پس از آن سخنرانی های کوبنده و تاریخی؛ اکنون، ضربه ای دیگر بر بدنه ی نیمه جان کابینه ی غیر قانونی بختیار؛ باز هم با تدبیر امام روح الله(ره): انتصاب نخست وزیر برای تشکیل دولت موقت...

"حکم"

زمان : 15بهمن 1357/ 6 ربیع الاول 1399
مکان: تهران مدرسه رفاه
موضوع :نخست وزیری آفای بازرگانی
مناسبت : تشکیل دولت موقت
مخاطب : بازرگان، مهدی

بسم الله الرحمن الرحیم
6 ربیع الاول 1399

جناب مهندس مهدی بازرگان

   بنا به پشنهاد شورای انقلاب ، برحسب حق شرعی و حق قانونی ناشی از آرای اکثریت قاطع قریب به اتفاق ملت ایران که طی اجتماعات عظیم و تظاهرات وسیع و متعدد در سراسر ایران نسبت به رهبری جنبش ابراز شده است، و به موجب اعتمادی که به ایمان راسخ شما به مکتب مقدس اسلام واطلاعی که از سوابقتان در مبارزات اسلامی و ملی دارم، جنابعالی را بدون در نظر گرفتن روابط حزبی و بستگی به گروهی خاص، مأمور تشکیل دولت موقت می نمایم تا ترتیب ادراه امور مملکت و خصوصاً  انجام رفراندم و رجوع به آرای عمومی ملت درباره تغییر نظام سیاسی کشوربه جمهوری اسلامی و تشکیل مجاس موسسان از منتخبین مردم جهت تصویب قانون اساسی نظام جدید و انتخاب مجلس نمایندگان ملت بر طبق قانون اساسی جدید را بدهید .

مقتضی است که اعضای دولت موقت را هرچه زودتر با توجه به شرایطی که مشخص نموده ام تعیین و معرفی نمایید .

کارمندان دولت وارتش وافراد ملت با دولت موقت شما همکاری کامل نموده و رعایت انضباط را برای وصول به اهداف مقدس انقلاب و سامان یافتن امور کشور خواهند نمود.

موفقیت شما و دولت موقت را دراین مرحله حساس تاریخی از خداوند متعال مسئلت می نمایم.

                                                                                   روح الله الموسوی الخمینی

 ...

یه نکته ای؛ متن بالا رو که خوندم، اولین چیزی که نظرم رو جلب کرد؛ تقارن بهار انقلاب، تو اون سال، با ماه ربیع الاول بود؛ درست مث امسال. که به فال نیک می گیرمش؛ انشالا امسال هم فرجی بشه و دیکتاتوری دیگه و ظالمی دیگه ساقط بشه. که این فریاد امروز جوانان آزادیخواه و مسلمانان بیدار در بحرین است: الشعب یرید إسقاط النظام...

 برای شادی روح امام راحل(ره)، شهدای اسلام و انقلاب و شهدای بیداری اسلامی، صلوات:

اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد

یاد باد آن روزگاران یاد باد

متن سحنرانی امام راحل(ره) در جمع روحانیون در مدرسه علوی؛۱۳بهمن ۱۳۵۷، تهران(برگرفته از سایت جماران):

بسم اللَّه الرحمن الرحیمبنده در این مدت که از ایران خارج بودم دعاگوى همه آقایان بودم، و حالا هم که برگشتم به خدمت آقایان براى خدمتگزارى، خدمت به روحانیت، خدمت به آقایان علما و فضلا، خدمت به جامعه ایرانى، حالا مى‏بینم که رفقایى که ما داشتیم با ریش سیاه اینجا گذاشتیم با ریش سفید تحویل مى‏گیریم. ما اشخاصى در زندان داشتیم که وقتى که از پیش ما رفتند در زندان، سالم بودند، قوى بودند؛ وقتى که از زندان بیرون آمدند، آنهایى که زنده مانده‏اند و از زندان بیرون آمده‏اند ضعیف شده‏اند، پیرمرد شده‏اند، مریض شده‏اند. این نیروهاى انسانى که از دست ما رفته است، این از همه چیزها بالاتر بود. جنایاتى که سلسله پهلوى در جامعه ما کرد، شاید هیچ جنایتى بالاتر از این جنایت نبود که نیروهاى فعاله انسانى ما را، یا از بین بردند یا فعالیت آنها را خنثى کردند براى مدتهاى زیاد. آنهایى که باید به این امت خدمت کنند، مثل علماى اعلام و اشخاص روشنفکر، اینها را در زندان بردند. ده سال، پانزده سال، پنج سال در زندان اینها را بردند. صرفِ نظر از آن زجرهایى که به اینها کردند، آن خلافِ انسانیتهایى که با این اولیاى خدا کردند، این نیرو را هدر دادند؛ یعنى نیرویى که باید در جامعه فعال باشد. اگر مدرس است، عده‏اى را تربیت بکند؛ اگر محصل است، خودش تربیت بشود؛ اگر فعالیتهاى سیاسى دارد، فعالیت سیاسى بکند؛ فعالیتهاى مذهبى دارد، فعالیتهاى مذهبى بکند- تمام اینها را اینها به هدر دادند.

مسئله توبه شاه

گاهى گفته مى‏شود، گفته مى‏شد، به اینکه خوب شاه مى‏آید توبه مى‏کند و توبه هم کرد؛ خوب دیگر چه مى‏گویید؟ خدا که توبه را قبول مى‏کند، شماها چه مى‏گویید دیگر؟! این را من کراراً عرض کردم که

 

 

جان ایران به ایران خوش آمد

سی و سه سال گذشت و این سرور، حتی برای ما که فقط وصفش را شنیده ایم، هنوز آنقدر تازگی دارد، و آنچنان دل را بانشاط می سازد، که گویی سی و سه سال است؛ هر سال، می آیی و نشاطی دوباره می آفرینی و در این کالبد سرمازده، روح الله را دوباره می دمی. چه سرّی است در این ده روز عشقبازی با یاد تو و یاد خوش آن ایام، که بهار حماسه هر سال، بر زمستان های بی احساس، پیروز می شود؟

دهه ی فجر بر حماسه آفرینانِ در انتظار فرج، مبارک باد.

شب اندوه

 

این سه بیت رو تو سوریه دو سال پیش گفتم؛ حال و هوام، عرفانی؛ من و حضرت رقیه(س) و حضرت زینب(س) و سنگینی غربت و خدا.

خدا کند بپذیریم دوزخ این دنیاست.

که جان ما همه در رهن عشق آن مولاست.

به غربت شب اندوه شیعیان سوگند؛

که باخت قافیه را هر که غافل از عقبی است.

به قلب خسته مگر آسمان ببندد بند؛

وگرنه خود نبوَد اهل و غرق غفلت هاست.

 

یه بار دیگه، ضمن گرامیداشت این دهه ی بهاری در بهار، شهادت امام حسن عسگری(ع) رو به محضر مبارک حضرت صاحب الزمان(عج) و خدمت تموم دوستداران و پیروان اهل بیت(علیهم السلام) تسلیت می گم.

گاه، شادی؛ گاه، غم

سلام.

و آسمان قلبم، فیروزه فام خواهد شد، هر گاه که شما را می خوانم.

اول لازمه که تسلیت بگم شهادت امام حسن عسگری(ع) رو به ساحت مقدس امام زمان(عج)، به امام خامنه ای(مدظله) و به تموم دوستداران اهل بیت.

حال و هوای دوگانه ای دارم؛ هم شهادته و مگه می شه آدم غصه دار نشه که باز یه شقی، یه ولی خدا رو به شهادت رسوند؟ و باز صدایی در اعتراض، به فریاد در نیومد و سایه ی سنگین خفقان، اونچنان مُهری از سکوت به لبا دوخته بود؛ که اشقیا، باز تونستن با جسارت تموم قصد جان مبارک امام زمان(عج) رو داشته باشن. و چه غمگینه وقتی حق با توئه؛ حق همراهته؛ اصلاً خود حقی؛ اما حتی حق مدارا هم اونقدر صداشون بلند نیس تا تموم دنیا تو رو با تموم حقانیتت صدا کنه! چه غمگینه این دوری! چه سنگینه این غم!

ولی از اون طرف، از فردا بهار انقلاب میاد؛ نگارمون از راه می رسه. مگه می شه دلدار بیاد و دل، بیقرار نشه؟ مگه می شه ابراز سرور نکرد؟ چه شادی آفرینه این بهار! چه دل فریبه یار!