بسم الله الرحمن الرحیم
در کلام اوست که در می یابیم، تازه مفهوم عرفان را:
هر کجا پا بنهى حسن وى آنجا پیداست
هرکجا سر بنهى سجده گه آن زیباست
همه سرگشته آن زلف چلیپاى ویند
در غم هجر رُخش، این همه شور و غوغاست
جمله خوبان برِ حُسن تو سجود آوردند
این چه رنجى است که گنجینه پیر و برناست؟
عاشقان، صدرنشینانِ جهانِ قدسند
سرفراز آنکه به درگاه جمال تو گداست
فارغ از ما و من است آنکه به کوى تو خزید
غافل از هر دو جهان، کى به هواى من و ماست؟
بر کن این خرقه آلوده و این بت بشکن
به در عشق فرود آى که آن قبله نماست
التماس دعا
