نطق پیش از دستور!
یادمه تو مسیر که بودم یکی از هم مسیریا از این پست های انس با قرآن تعریف کرد و نوشت، حیفه تعطیل بشه؛ بعد از اون، عملاً تعطیل شد! یعنی خیلی دنبالش بودم که یه پست انس با قرآن بذارم ولی خب سعادتی می خواست که من نداشتم؛ خدا رو شکر امروز فرصتش دست داد و بهانه اش. انشالا که سعادتش رو هم در حد همین یه پست پیدا کرده باشم.
أعوذ بالله من الشّیطان الرّجیم
یریدون أن یطفئوا نور الله بافواههم و یأبی الله إلّا أن یُتّم نوره و لو کره الکافرون
هوالّذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحقّ لیظهره علی الدّین کلّه و لو کره المشرکون
آنان می خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند؛ ولی خدا جز این نمی خواهد که نور خود را کامل کند، هرچند کافران ناخوشنود باشند.
او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر همه ی ادیان غالب سازد، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند.
(سوره توبه-آیات۳۲ و ۳۳)
مضمون این دو آیه تو آیات ۸ و ۹ سوره ی صف تکرار شده(و البته آیه ی دوم عیناً هر دوجا تکرار شده و باز با همین مضمون تو آیه ی ۲۸ سوره ی فتح هم اومده). این تکرارا خودش یه دلیلیه بر اهمیت موضوع. موضوعی که تو پست قبلی تا حدودی بهش پرداختم.
تموم تلاشای دشمنای اسلام، دشمنای حقیقت، در نهایت، خاموش کردن نور خورشید با دهن هستش! و چه تلاش مذبوحانه ای!
خورشید حقیقت، عالم تابه و نورش خاموش نمی شه که هیچ؛ هر روز به تعداد بیشتری از گل هایی می تابه که از زیر سلطه ی درختای بلند بیرون میان؛ درختای بلند و پوسیده ی استکبار که می خوان مانع بشن از تابش پرتوهای نورانی به پیکر گل ها و بوته ها. اما گل ها، هوشمندانه تو مسیر رشدشون، کژی راه رو دور می زنن و تو صراطی مستقیم، سرشون رو به طرف نور بالا می گیرن تا روشنای نور رو درک کنن.
و عاقبت، هم این وعده ی قرآنه که اسلام، همون دین حقیه که به همه ی ادیان، غالب میشه و جهانی میشه.
این واقعیت رو امروز خیلی بهتر از چند قرن پیش درک می کنیم. هر روز خبر مسلمون و حتی شیعه شدن عده ای رو اون هم از بلاد کفر، می شنویم. و امیدوارتر می شیم که تحقق این وعده ی قرآنی نزدیکه. خیلی نزدیک.
و ان شاء الله دور نیست؛ اون روزی که به فرموده ی معصومینمون:
"وعده ای که در این آیه(۳۳توبه) است، به هنگام خروج(ظهور) مهدی آل محمد(ع) صورت می پذیرد. در آن روز، هیچ کس در روی زمین نخواهد بود مگر این که به (حقانیت) محمد(ص) اقرار می کند." امام محمد باقر(ع)
"بر روی زمین هیچ خانه و خیمه ای باقی نمی ماند مگر این که خداوند نام اسلام را در آن وارد می کند." پیامبر اسلام(ص)
نطق پس از دستور!
همین الآن از اخبار شنیدم که می گفت: هیلاری کلینتون از مواضع تند قبلیش، عقب نشینی کرده و بحث مذاکره و اینا رو مطرح کرده. چه جالب! دو کلمه از مادر عروس! البته مذاکره با اونا که نتیجش از قبل مشخصه؛ اونا دنبال باج خواهی ان و ما هم باج به بیگانه نمیدیم. پس مذاکره نتیجه ی خاصی نخواهد داشت؛ مادامی که اونا نخوان حقوق ما رو در نظر بگیرن و حقوق ضایع شدمون رو هم پس بدن!
اما، همین که از اون مواضع تند، یهو عقب می شینن و اینطور تغییر موضع میدن، دارن درواقع، بیش از پیش عجز خودشون و درمونده شدنشون رو تو تموم صحنه های جنگ نرم و سخت، در برابر ایران اسلامی، به تموم جهان، ثابت می کنن. اول تهدید می کنن و تو رسانه هاشون غوغا می کنن که چنین می کنیم و چنان، بعد که خوب ضایع می شن و می فهمن قدرت چنین و چنان کردن رو ندارن؛ دست از پا درازتر برمی گردن سر میزای مثلاً مذاکره! آدم خندش می گیره تذبذب و تزلزلشونو که می بینه.
