تبریکات صمیمانه

میلاد حضرت رسول اکرم (ص) و هفته ی وحدت بر عموم مسلمین جهان مبارک باد.

شب اندوه

 

این سه بیت رو تو سوریه دو سال پیش گفتم؛ حال و هوام، عرفانی؛ من و حضرت رقیه(س) و حضرت زینب(س) و سنگینی غربت و خدا.

خدا کند بپذیریم دوزخ این دنیاست.

که جان ما همه در رهن عشق آن مولاست.

به غربت شب اندوه شیعیان سوگند؛

که باخت قافیه را هر که غافل از عقبی است.

به قلب خسته مگر آسمان ببندد بند؛

وگرنه خود نبوَد اهل و غرق غفلت هاست.

 

یه بار دیگه، ضمن گرامیداشت این دهه ی بهاری در بهار، شهادت امام حسن عسگری(ع) رو به محضر مبارک حضرت صاحب الزمان(عج) و خدمت تموم دوستداران و پیروان اهل بیت(علیهم السلام) تسلیت می گم.

بازگرد سوی پروردگارت؛ ای روح آرام یافته

أعوذ بالله من الشّیطان الرّجیم

" یا أیّتها النفس المطمئنّة(۲۷) ارجعی إلی ربّک راضیة مرضیّة(۲۸) فادخلی فی عبادی(۲۹) وادخلی جنّتی(۳۰)" سوره ی مبارکه ی فجر

"تو ای روح آرام یافته! ۲۷ به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، ۲۸ پس در سلک بندگانم در آی، ۲۹ و در بهشتم وارد شو! ۳۰ "

تو دانشگاه، استادمون راجع به تعبیر "جنتی"، یه نکته ی خیلی زیبا گفتن که نقل به مضمون اون رو، براتون می نویسم. مضمون اون نکته این بود که اگه دقت کنین تعبیرات قرآن از بهشت برای عامه ی مردم مؤمن، "جنات" هست و نه "جنتی". یعنی از اون باغ های باصفایی که حتی وصفش، آدم رو به وجد میاره، و حتی برخی توصیفاتش تو مخیله ی آدمی هم نمی گنجه؛ از اون باغ ها، زیاد هست و این تازه یه نزله(یعنی یه پیش پذیرایی). اصل بهشت، و اصل نعمتا تو همین "جنتی" هستش که فکر نکنم بیشتر از یکی دوبار تو قرآن اومده باشه و این مخصوص نفس مطمئنه هم هست. حالا کی می تونه ادعا کنه نفس مطمئنه هست؟ تعریف رو توجه کنین:

گروهی که در پرتو ایمان و یاد خدا به چنان آرامشی دست یافته اند که به هرآنچه خدا خواسته، رضایت می دهند و خود را بنده ای می بینند که صاحب هیچ نفع و ضرری برای خود نیستند. آنان دنیا را یک زندگی مجازی و مقدمه ی زندگی بسیار ارزشمندتری می دانند و داشتن و نداشتن در آن را امتحان خدا می شمرند و در هر حال در جاده ی بندگی پا برجا می مانند و از راه راست منحرف نمی شوند.

همچنین در حدیثی از امام صادق(ع) اومده که برای چنین انسان مؤمن و نفس مطمئنه ای، چیزی محبوب تر از اون نیست که هر چه زودتر روحش از تنش جدا بشه و به این منادی بپیونده(که از طرف خدا ندا می ده: ای کسی که به محمد و خاندانش اطمینان داشتی، بازگرد به سوی پروردگارت...).

من که رفتم نمازمو بخونم؛ بلکه همون باغات باصفا و همون نزل رو از دست ندم. چون با این اوصاف(به نقل از توضیحات قرآن مکارم)، جز اولیای خدا، جز مولامون، امام خامنه ای، کسی رو نمی شناسم واقعاً تو همه ابعاد زندگیش، به چنین بینشی رسیده باشه و همچین مشی و منشی رو تو زندگی داشته باشه.

التماس دعا لااقل واسه بدست آوردن نزل بهشتی

گاه، شادی؛ گاه، غم

سلام.

و آسمان قلبم، فیروزه فام خواهد شد، هر گاه که شما را می خوانم.

اول لازمه که تسلیت بگم شهادت امام حسن عسگری(ع) رو به ساحت مقدس امام زمان(عج)، به امام خامنه ای(مدظله) و به تموم دوستداران اهل بیت.

حال و هوای دوگانه ای دارم؛ هم شهادته و مگه می شه آدم غصه دار نشه که باز یه شقی، یه ولی خدا رو به شهادت رسوند؟ و باز صدایی در اعتراض، به فریاد در نیومد و سایه ی سنگین خفقان، اونچنان مُهری از سکوت به لبا دوخته بود؛ که اشقیا، باز تونستن با جسارت تموم قصد جان مبارک امام زمان(عج) رو داشته باشن. و چه غمگینه وقتی حق با توئه؛ حق همراهته؛ اصلاً خود حقی؛ اما حتی حق مدارا هم اونقدر صداشون بلند نیس تا تموم دنیا تو رو با تموم حقانیتت صدا کنه! چه غمگینه این دوری! چه سنگینه این غم!

ولی از اون طرف، از فردا بهار انقلاب میاد؛ نگارمون از راه می رسه. مگه می شه دلدار بیاد و دل، بیقرار نشه؟ مگه می شه ابراز سرور نکرد؟ چه شادی آفرینه این بهار! چه دل فریبه یار!

ایستادن رو در روی خدا

 

امام مهربانمان صادق آل رسول علیه السّلام مى‏فرمایند:

هر گاه از براى نماز رو به قبله آوردى به خاطر رسان، ایستاده شدن از روى خجالت و شرمندگى، پیش روى خداى را عزّوجلّ، در روزى که براى هر نفس آشکار مى‏شود، هر چه کرده است در دنیا، از نیک و بد.

مصباح الشریعة ؛ ص 106