بچه شیعه یک روز زن بیشتر ندارد والسلام...

بسم الله الرحمن الرحیم

چند سالی بود تقریباً از اوایل دوران دانشجوییم که شنیدم بعضیا تو همین ایران شیعه پرور خودمون پا رو از ولنتاین که یک ظلم آشکار به اول ذی الحجه است(روز عشق و ازدواج ، روز پیوند آسمانی حضرت علی ع و حضرت فاطمه س) پا رو از این هم فراتر گذاشتن و روز زن رو به جای روز ولادت بانوی عشق و ایثار، حضرت زهرای بتول(س) به روز 8 مارس تغییر دادن!!!

خون غیرتمون یه کم بجوش اومد اما خود خوری کردیم...

وقتی که فلسفه ی ننگین نامگذاری این روز به روز زن رو تو تحقیقات اولیه ام متوجه شدم؛ بیشتر خودزنی کردم اما بازم هنوز فاجعه ای نبود و سکوت...

اما امسال یک عده بی انصاف که دهه اول محرم برای کوروش جونشون جشن تولد گرفتند، با بی انصافی هرچه تمام تر در ایام فاطمیه که منسوب به شهادت فلسفه ی خلقته، شهادت کوثر پیامبر(ص) هست، شهادت یک زن کامل و برترین زنهای عالم از خلقت تا قیامت هست، برا خودشون روز زن می گیرن و بهم تبریک میگن.

بچه شیعه، یک روز زن بیشتر نداره:

20 جمادی الثانی، ولادت کاملترین زن ، حضرت فاطمه (س)

8مارس یک دروغ بزرگ و خیانت آشکار تفکر فمنیسم در حق فطرت زن است.

بانوان عزیز، وقت بیداری است. وقت هشیاری است...

مرد روزهای پر از درد

تصور کن بانویی از این دنیا می رود که آسمان از بدو خلقتش چشم براه ولادتش بوده است؛

چه اینکه از ابتدا در گوشش خوانده شده: تو را و تمام دنیا را آفریدم تا این زن را بیافرینم!تصور کن بانو به آسمان ها می رود و دنیا نزدیک است که از هم بپاشد از شدت بی تابی در این درد

اما...

درد این روزها، را فقط یک مرد می فهمد...

مردی که درد را تا سر حد از پا افتادن و تکیه دادن به ستون خانه ی همسرش، بانوی بهشت، تحمل می کند...

و چه درد است؛ که مرد تکیه می دهد تا از پا نیافتد و تکیه ی همین مرد به آن ستون است که دوباره کائنات را سرپا می کند...

درد سر، بین گذر، چند نفر، یک مادر...

شده هر قافیه ام یک غزل درد آور

ای که از کوچۀ شهر پدرت می گذری
امنیت نیست، از این کوچه شتابان بگذر

دیشب از داغ شما فال گرفتم، آمد:
دوش می آمد و رخساره… نگویم بهتر!

من به هر کوچۀ خاکی که قدم بگذارم
نا خودآگاه به یاد تو می افتم؛ مادر

چه شده؟! قافیه ها باز به جوش آمده اند:
دم در، فضه خبر! مادر و در، محسن پر...

ایام فاطمیه تعزیت باد